FRUMKVÖÐULL VESTMANNAEYJA.

 

 

Gísli J. Johnsen.

 

Þegar nafn,  Gísla J. Johnsen ber á góma dettur sjálfsagt flestum í hug

heildverslun, sem borið hefur  nafn hans í Reykjavík og mikið rétt sá er maðurinn, 

Gísli J. Johnsen fæddur í

Vestmannaeyjum  rétt fyrir aldamótin 1900.

Það væri að bera í bakkafullan lækinn,  að gera í stuttu bloggi skil á öllu því,

sem þessi atorkumikli maður áorkaði fyrir Vestmannaeyjar og landið allt á

s.l. öld.

Við hér í Eyjum,  sem komin eru á miðjan aldur og gott betur þekkja þá sögu,

  þegar hann á sínum tíma reisti sjúkrahús að mestu fyrir sinn

reikning og gaf okkur Vestammaeyingum,  en eins og allir vita er það

Ráðhúsið okkar í dag.

 

 

Af mörgu því sem Gísli gerði fyrir Eyjarnar var það,  að koma á símasambandi

við umheiminn.

Í bókinni "Fólkið í landinu" segir Gísli frá baráttu sinni fyrir síma til Eyja.

 

Strax og sæsíminn var lagður til Íslands árið 1906 vaknaði sú von í brjóstum

okkar að komast í talsímasamband við meginlandi og útlönd.

Baráttan var hafin og beiðni send til Alþingis um síma árið 1908.

Þingmenn urðu ekki við óskum okkar og var synjun þeirra m.a. rökstudd með því,

að brimhljóð væri svo mikið við Eyjar og Landeyjarsand,

að ekki heyrðist mannsins mál fyrir því í símanum.

Þegar engin rök dugðu gegn þessum hindurvitnum, var ákveðið að taka

áhættuna vegna óláta Ægis og

stofnuðum við  Rit- og talsímafélag Vestmannaeyja og var ég (Gísli) formaður þess.

Í framhaldinu fengum við leyfi ríkisstjórnarinnar til að leggja símann á eigin

reikning og taka á okkar herðar alla ábyrgð.

Kostnaðurinn var 48 þúsund krónur.

Auðvitað fór allt að óskum og ríkisstjórnin tók við rekstri á næsta ári,

en þar með var tilganginum náð.

Vestmannaeyingar komnir í talsamband  og hæddust í símanum að brimhljóði

 þingmanna.

Margt spaugilegt gerðist í sambandi við komu símans,  og fleiri fávísir um náttúru

hans,  en þingmenn.

Fólk bað fyrst um að fá senda hina furðulegustu hluti með honum og karl einn

uppi á landi sagði,

þegar hann sá símskeyti frá Vestmannaeyjum:

Það má telja mér fáfróðum almúgamanninum,  trú um allan andskotann,

en að þetta skraufþurra skeyti sé komið hingað frá Vestmannaeyjum -

nei, fari það bölvað!

 

Eins og ég áður sagði væri það að "æra óstöðugan",  ef í litlu bloggi væri

sagt frá öllum þeim framfaramálum,  sem Gísli J. Johnsen kom til leiðar,

Vestmannaeyingum og öðrum landsmönnum til góða, svo það  mun bíða

betri tíma.