LÍFEYRISSJÓÐUR, HVAÐ ER ÞAÐ ?

 

 

 

Þegar stórt er spurt,  eins og hvað sé lífeyrissjóður og hvaða hlutverki gegnir hann

í okkar samfélagi í dag,  verður kannski fátt um svör?

 

Ég sem þetta blogga hefi hingað til ekki haft miklar áhyggjur og síður en svo,

lagst í þunga þanka vegna þeirra.

En í dag kemst ég og sjálfsagt allur þorri manna á vinnumarkaðinum ekki hjá,

að íhuga þetta fyrirbrigði, 

 lífeyrissjóður.

 

Ég hefi greitt í lífeyrissjóði frá árinu 1972 og þá fyrst í lífeyrissjóð Vestmannaeyja.

Síðan eru liðin 38 ár og ég greitt í sjóði með ýmsum nöfnum síðan.

Nú loksins,  þegar ávaxtanna skal njóta kemur "babb í bátinn"?

Jú,

  nú góði minn verður þú að taka á þig skerðingu þar sem sjóðirnir hafa tapað

undanfarin ár undir stjórn þeirra sem á hafa haldið.  

Sjálfsagt er þetta kerfi,  að greiða í lífeyrissjóð ágætt,  svo langt sem það nú nær og

ég tala nú ekki um fyrir þá sem lifa hvað lengst.

En ber okkur að sætta okkur við að þeir sem stjórna sjóðunum  í dag hafa tapað

af stórum fjárhæðum úr þeim,  sem nemur mörgum tugum milljarða.

Slíkir menn ættu sem fyrst að vera reknir frá starfsemi lífeyrissjóðanna og  því fyrr,

því betra.

Spurningin er,  hvort ekki sé kominn tími á,  að endurskoða tilveru og markmið

sjóðanna frá grunni?

 

Ef ég man rétt voru það Sjálfstæðisflokksmenn, sem voru mjög gagnrýnandi á

lífeyrissjóði almennt  hér áður fyrr,  en síðan hefur verið mjög hljótt um málefni

þeirra.

  T.d. á alþingi,  þá helst að hann Pétur Blöndal nefni þá á nafn.

Einn sjóður er sá sem skorið hefur síg nokkuð úr,  og er það

"Frjálsi lífeyrissjóðurinn" og

í fyrra var hann valinn besti lífeyrissjóður á Íslandi og næst besti lífeyrissjóður í

Evrópu.

Í umsögn um sjóðinn segir að honum hafi tekist að vernda hagsmuni sjóðfélaga

í erfiðum markaðsaðstæðum með því að minnka áhættu sjóðsins í fjárfestingum,

sem fól m.a í sér aukið hlutfall verðtryggðra ríkisskuldabréfa.

 

Mín skoðun er að við hérna á Íslandi þurfum algera uppstokkun á öllu

því sem að lífeyrisjóðunum lýtur og t.d. algjörlega óviðunandi, að mismuna þegnum

þessa lands eins og það er í dag,  þ.e.a.s.

að í dag eru starfsmenn ríkisins lögvarðir frá því, að missa nokkurn aur úr sínum

lífeyrissjóði, 

þrátt fyrir að hafa eins og aðrir sjóðir glatað mikið af fjármunum sínum

undanfarin ár.

 

Sem sagt í dag,

að vera orðinn lögmætt gamalmenni,  eins og stundum er sagt,

er bara andskoti skítt, 

 þó ekki sé fastara að orði kveðið.