EINARSSTOFA VÍGÐ Í ANDYRI BÓKASAFNS VESTMANNAEYJA Í DAG.

 

 

Guðjón Jónsson frá Reykjum v/Vestmannabrautina.

 

 

 

 

 

 

 

Margir Eyjamenn og konur,  sem nú eru komin á besta aldur,

muna sjálfsagt eftir "Guðjóni frá Reykjum" (faðir þeirra bræðra, Magnús, Þórhallur og

Haukur bílstjóri og Arsenal aðdáandi)

Allavega man ég vel eftir honum Guðjóni og þá helst,  að mér stóð svolítill stuggur

af honum þegar ég var krakki, því ég vissi, 

 að hann aflífaði fyrir fólk kindur, kýr, hesta og ketti.

 

 

 

Tilefni þess,  að ég minnist hér Guðjóns frá Reykjum er að í dag,

var opnuð í anddyri Bókasafnsins,

"Einarsstofa"

  til minningar um Einar ríka Sigurðsson.

Í samtalsbókinni, "fagur fiskur í sjó" sem þeir félagar Einar og Þórbergur rituðu,

segir Einar á skemmtilegan hátt frá skotgleði Guðjóns:

 

 

 

 

 

 

Guðjón Jónsson slátraði þá öllu fé í Eyjum.

Það var hann sem bauð Einari Benediktssyni skáld upp á hressingu.

Guðjón kom um borð í eitt millilandaskipið á viðkomu þess í Eyjum og hitti þar skáldið

og sinn gamla sýslumann,  og urðu þeir við staup saman.

Guðjón rétti þjóninum 25 aura í þjórfé.

Þá varð skáldinu að orði:

Aldrei hef ég drukkið með tuttuguogfimmauramanni.

 

 

 

 

 

Ég held að Guðjóni hafi þótt ánægjulegt að vera í fjárflutningum og að stússast við

féð á túninu,  og ég held hann hafi haft barnalega gaman af að skjóta.

Hann slátraði um allan bæ fyrir hvern,  sem ekki átti byssu.

Skotvopn Guðjóns var riffill,  og hafði hann sagað framan af hlaupinu.

 

 

Guðjón var mikill reykingarmaður,  en ekki að sama skapi fjáður.

Hann keypti sér sígarettur eftir mikilleika gripsins,

sem slátra átti.

" Láttu mig hafa einn sígarettupakka,  ég þarf að slátra belju".

Slettu í mig tveim sígarettum,  ég á að skjóta kött.

"Æ,  nú er það bara ein sígaretta,

á að höggva hana." 

Athugasemdir

[Jón Óskar (IP-tala skráð) 10.2.2011 kl. 11:34]

Alltaf gaman að lesa og heyra sögur af afa gamla og með þeim skrautlegri er þegar hann var beðinn um að skjóta köttinn Brand á Hvanneyri.