ORRUSTUVÉL BROTLENTI Í HELGAFELLI 1944, HÉRNA Í EYJUM.

 

 

 

P. 40 ´Bandarísk orrustuvél úr sinni heimstyrjöldinni.
Vél sömu gerðar og fórst í Helgafelli árið 1944.

 

 

 

 

 

Ég man það þegar ég var peyi 7-8 ára gamall hefi ég verið,  þá fór ég einhverju sinni

upp í Helgafell ásamt félögum mínum til að skoða ummerki efir vélina sem fórst

á stríðsárunum hérna í Helgafelli.

Það sá aðeins á mótor vélarinnar,  þrátt fyrir að liðin voru 6 ár frá því hún fórst og

Kanarnir höfðu reynt að husla yfir brakið.

Vélin ´skall norð-austan í miðri hlíð Helgafells.

Flugmaðurinn varpaði sér út í fallhlíf.

Sveif hann vestur fyrir Hamarinn og lenti í sjónum, örskammt frá landi.

Rétt áður en flugmaðurinn lenti í sjónum kastaði hann skammbyssu sem hann var

með,  sjálfsagt til að hún íþyngdi honum ekki.

Peyjarnir í Eyjum fylgdust grannt með og einn þeirra varð til að finna skammbyssuna.

Sá mun hafa verið Sigurður Sigurðarson frá Vatnsdal.

Blíðskaparveður var og ládauður sjór.

Flugmaðurinn komst að landi og upp í flæðarmál, þegar golfmenn úr Herjólfsdal komu

og björguðu honum á land.

Sagan segir einnig frá því,  að læknir okkar Eyjamanna,  Einar Guttormsson hafi

komið þar að,  og hafi hann ætlað að hressa flugmanninn svolítið við eftir volkið,

og boðið honum koníaksdreitil.

Flugmaðurinn afþakkaði gott boð Einars,  þar sem það hefði sjálfsagt verið litið

alvarlegum augum af herlögreglunni ef hann hefði angað af vínlyk við yfirheyrslu,

nýbúinn að missa undan sér heila orrustuflugvél.

 

 

 

 

 

Atburður þessi átti sér stað þann 10. apríl á mánudegi, sem var annan í páskum, 1944.

og mun slysið haf gerst á milli 16.oo og 17.oo,  því börn og unglingar voru að koma úr

þrjú-bíói í Samkomuhúsinu.

Hermenn girtu svæðið af og urðuðu flakið.

Nokkru síðar fóru þeir að skoða flakið nánar en fundu sér til undrunar,  ekki

vélbyssuna.

Þá höfðu einhverjir Eyjapeyjar hirt hana og heilmikið af skotum og földu í heyhlöðu,

svo rækilega,

að hún fór undir hraun í gosinu.

Sá sem tók vélbyssuna til handagagns átti á þessum tíma heima í Ólafshúsum og

var þá ellefu ára og heitir Hilmar Þorvarðarson.

 

 

Frændi minn fór fyrir mig á stúffana inná elliheimili og ræddi þar við einn góðan mann,

sem mundi atvik frá þessu slysi.

Hann byrjaði á,  að fara með frænda minn afsíðis og leit í allar áttir hvort einhver

fylgdist með þeim. 

Frændi minn hélt í alvörunni að sá gamli ætlaði að greina sér frá alvöru

hernaðarleyndarmáli í tengslum við flugvélina, því nú fór sá gamli  að segja frá í

hálfum hljóðum.

Maður sem hann tilgreindi og bjó austur á bæjum varð einn af fyrstu sem að vélinni 

komu,  ætlaði sér ekki vélbyssuna né neitt slíkt,

heldur voru það, 

 hjól vélarinnar sem hann ágirntist.

Þetta fannst nú frænda mínum ansi þunnt leyndarmál frá gamla manninum,  en honum

hefur sjálfsagt þótt hann vera að greina frá atviki,  sem Kaninn mátti ekki heyra,

þó liðin væru sextíu og sjö ár síða Bandaríska orrustuvélin,

fórst hér í Eyjum,

í hlíðum Helgafells.  

Athugasemdir

[Björn Ívar Karlsson (IP-tala skráð) 27.4.2011 kl. 18:14]

Frábærlega vel sagt frá skemmtilegri sögu!