KANNSKI ÚTGERÐARMENN OG AÐRIR GETI AF KARLI DUNGANON LÆRT ?

 

 

 

DUNGANON hirðskáld St. Kilda slær
hörputrummur.

 

 

 

 

Karl Einarsson,

 greifi af Dunganon og hertogi af St.  Kilda hefur verið um margt,

ansi skrautlegur "karakter".

Því var það, 

að ég rakst á viðtal við greifann og fór það fram fyrir rúmlega sextíu árum

síðan.

Það sem vakti mesta athygli mína var það,  hvernig lífið skyldi ganga á eyjunni

St, Kilda þar sem hann ætlaði að ríkja.

Það væri kannski ráð fyrir einhverja útgerðamenn,  eða þá sem telja sig í dag eiga

undir högg að sækja,  að þeir notuðu sér þann háttinn á,  sem hertoginn af St. Kilda

vildi innleiða,  ef menn hefðu þrekið til:

 

 

VIÐTALIÐ:

Það á enginn að gera neitt frekar en hann vill,

og þessvegna vilja nú allir komast þangað.

En þeir sem á annað borð vilja bjástra við eitthvað,  verða settir í útgerð.

Sú útgerð verður þá með alveg sérstöku fyrirkomulagi,  því ekki höfum við efni á að

tapa á aðalatvinnuvegi þjóðarinnar eins og Íslendingar.

Ég hugsa mér það þannig,  að taka tvö skip á leigu í Suður-Frakklandi og hlaða annað

með víni en hitt með ungum Parísarstúlkum.

Stúkuskipið kalla ég Hvíta skipið,  en hitt Svarta skipið.

Svo læt ég sigla skipunum norður fyrir Ísland í júníbyrjun og eiga þar skipti við

síldveiðimenn, - utan landhelgi auðvitað.

Þá verða keyptar vistir fyrir ágóðann,  skipunum lagt til næsta vors, stúlkurnar teknar

í land og haldin  veisla vetrarlangt.

Þá verður nú dansað dátt og sungið hátt á St. Kilda.

PS: Blaðamaður spyr greifann af Dunganon hvort það séu margir sem vilji flytjast til

eyjarinnar til hans og játaði greifinn því,  sagði að þúsundir manna hefðu þegar

sótt um borgararétt í hinu væntanlega ríki,  síst mundi sig skorta fólk. 

 

St. Kilda og höfnin.

 

Karl Einarsson,

eða greifinn af Dunganon og hertogi af St. Kilda var  margslungin persóna, og

áleit að lífið væri yndislegt,  ef menn væru ekki alltaf að skipta sér af því,

sem þeim kæmi ekkert við.

Hamingja hvers einstaklings væri fólgin í draumum hans og hugsun,  en ekki í þessum

taktlausa hávaða,  sem nefndur er efnisheimur.

 

Skjaldarmerki Dunganons.

 

Magnús Einarsson faðir Karls Dunganons.

 

 

Magnús,  faðir Karls Dunganons var úrsmiður m.a. og rak verslun.

Var hann mjög svo uppfyndingarsamur og hafði dauðann kött í búðarglugganum

sem drifinn var með úrverki og spilaði á fíólín.

 

 

 

Á miðjum aldri fór Karl Einarsson Dunganon að mála myndir og virtist það

liggja vel við þessum lífskúnstner og fagurkera.

Einnig var hann skáld gott,  þá sérstaklega á bundið mál. 

Það fullyrti hann, 

að listaverk fyrr og síðar,  væru annaðhvort sköpuð af trú,  kjarki,  eða með galdri.

Málverkasýningu hélt hann í Reykjavík árið 1961.

Það var vinur hans sem ljáði honum aðgang að hýbýlum sínum til sýningarinnar.

 

Fiskidrengurinn mynd eftir Karl.

 

Í stað þess,  að hengja myndir sínar á veggina,

þá lagði hann myndirnar á gólfið og þannig komið fyrir,  að á milli þeirra voru lagðar

"fjárgötur", 

 þannig að fólkið sem kom til að skoða myndir hans, urðu að horfa 

niður á gólfið til að njóta sýningarinnar.

Teikning eftir Karl,  Gandakallur.

 

Apar og apamenn eftir Karl Einarsson.