GÓSENTÍÐ FYRIR FUGLANA.

 

 

 

Grasmaðkur.

 

 

Öll þau ár, 

 sem ég hefi gengið hérna um á Heimaey,

hefi ég aldrei orðið svona mikið var við grasmaðk eins og núna seinnihluta sumars.

Hver skýringin er á fyrirbærinu mun kannski vera veðráttan í sumar.

Í sjálfum sér gleðst ég fyrir hönd allra smáfuglanna sem á Eyjunni dvelja,

en svo er það skaðinn,  því grasmaðkurinn fer mjög illa gróðurinn og étur allt grasið,

sem reynir að spretta.

Vandamálið getur orðið víðfeðmt,  jafnt á heiðum og afréttum,  sem í byggð.

 

Lífsferli maðksins er á þann veg,

að hann verpir á hausti,  eggin liggja í dvala yfir veturinn og lifa af vorið,

ef þurrt er í veðri  (eins og viðrað hefur í sumar).

Hann, grasmaðkurinn púpar sig seinnihluta júní og hættir þá að éta.

Síðan er hann á púpustigi í nokkrar vikur þar til hann fer að fljúga.

Grasmaðkurinn þrífst ekki í mýrlendi eða öðru votlendi.