12.12.2012 | 11:27
ÉG SÉ HVAR ÞÚ HRAPAR Í SYNDARA SVELG.
Í skemmtilegri bók,
"Gamanþættir af vinum mínum" segir Magnús Á Árnason af kynnum sínum við
marga ágætis menn.
Einn þeirra var Jón Pálsson frá Hlíð Austur-Eyjafjöllum.
Þeir kynntust, Jón og Magnús í sveitinni og brölluðu þeir margt saman.
M.A. fengu þeir kumpánar gamla konu undir Eyjafjöllum, sem var óskaplegur
einfeldningur, til að segja sér ævintýri lífs síns, þegar franska skútan strandaði á
Eyjafjallafjörum.
Jón hafði víst oft heyrt söguna áður, en gamla konan var alltaf fús til að segja hana
aftur.
"Stýrimaður hafði gist á bænum þar sem hún var ung stúlka.
Hann var með logagyllta hnappa og borða um kaskeitið.
"Mikið lifandis ósköp var hann góður við mig", sagði hún.
Hann fór með mig út í fjós. Og hann lagði mig í básinn hennar Skjöldu, og svo breiddi
hann klút yfir andlitið á mér og svo gerði hann mér það.
Mikið lifandis ósköp var hann góður við mig"
Jón þessi Pálsson mun hafa komið og dvalið hér eitthvað í Eyjum,
því ég á í fórum mínum bók sem hann samdi og prentuð var hér í prentsmiðjunni
Eyrúni árið 1946.
Jón Pálsson gerði ýmislegt sér til framdráttar, m.a. var hann innheimtumaður
hjá dagblaðinu Vísi.
Einhverju sinni var hann að rukka heildsala nokkurn en sá ágæti maður skellti
hurðinni á nefið á Jóni.
Jón var skapmaður mikill og þessi framkoma fékk svo á hann,
að hann gat ekki rukkað meira þann daginn
Hann fór því heim til sín og orti um heildsalan níðkvæði.
Kvæðið endar á þessu mergjaða erindi:
Ég sé hvar þú hrapar í syndara svelg
og sogast til helvítis niður,
og fjandinn sjálfur flær af þér belg
og fauraðar hausskeljar bryður.
Ég held að það sem háði vini mínum Jóni í Hlíð hafi verið kvenmannsleysi
segir Magnús um vin sinn.
Hann var hæverskur og kurteis og bar ótakmarkaða lotningu fyrir konunni,
að hann gat aldrei nálgast kvenmann.
Einhvern tíma hafði hann þó komist í kynni við þýska stúlku og hún farið heim með
honum,
en gárungarnir sögðu að hann hefði aldrei komist lengra en að orna henni
á fótunum.
Um bloggið
Þorkell Rúnar Sigurjónsson
Færsluflokkar
Bloggvinir
- ibvfan
- fosterinn
- maggibraga
- solir
- georg
- gretaro
- sigthora
- kjartanvido
- eyglohardar
- rustikus
- svenko
- eyjapeyji
- kokkurinn
- valdivest
- disin
- smarijokull
- kristleifur
- gudnihjoll
- sjonsson
- nautabaninn
- prakkarinn
- bergen
- icekeiko
- asthildurcesil
- joiragnars
- hallarut
- annabjo
- jensgud
- jonaa
- svarthamar
- kaffi
- stormsker
- olinathorv
- zunzilla
- gbo
- steinibriem
- siggith
- ea
- svanurg
- tannibowie
- valdimarjohannesson
- martasmarta
- gullfoss
- elnino
- sunna2
- thjodarskutan
Myndaalbúm
Heimsóknir
Flettingar
- Í dag (22.11.): 2
- Sl. sólarhring: 2
- Sl. viku: 15
- Frá upphafi: 250246
Annað
- Innlit í dag: 2
- Innlit sl. viku: 15
- Gestir í dag: 2
- IP-tölur í dag: 2
Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar
Athugasemdir
Sæll Keli
Bókin sem þú vitnar í er eftir Jón í Hlíð í Vestmannaeyjum, pabba Hreggviðs bílav.
Kv. Torfi
Torfi (IP-tala skráð) 13.12.2012 kl. 13:41
Takk fyrir þennan fróðleik Þorkell. Ljóðið er vissulega mergjað.
Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 16.12.2012 kl. 11:39
Vinur minn Torfi Haraldsson bendir mér á að ég sé ekki með réttan Jón í Hlíð sem höfund bókarinnar "FÓLK" og er mér ljúft að leiðrétta þann misskilning hér og nú, því rétt skal vera rétt. Annað sem um Jón Pálsson er sagt hérna, er rétt og satt frá sagt. Takk fyrir Torfi minn.
Þorkell Sigurjónsson, 19.12.2012 kl. 16:09
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.