Tengslin á milli valds og peninga.

         Margir álíta að Sjálfstæðisflokkurinn og Framsóknarflokkurinn, helstu valdakjarnar á Íslandi
hafi skipt með sér bankageiranum, þegar bankarnir voru einkavæddir.

Það virðist frekar vera regla en undantekning að valdsmenn þessa lands séu fyrifram búnir að ákveða skiptingu á fjármunum landsins, og hverjir hreppi hnossið.
Eignir ríkisins sem eru eignir fólksins eru í reynd einskonar skiptimynt sem nokkrir menn nota sér til að versla og pranga með fyrir sig og sína.
 
Í framhaldinu kemur upp í hugann, þegar Skúli Thoroddsen famkv.stjóri Starfsgreinar.sambandsins
viðrar það í ræðu sinni 1. mai á Húsavík, að í undirbúningi sé sala á Landsvirkjun.
Þegar sé ákveðið hver verði forstjóri, Kjartan Gunnarsson fyrrum framkv.stjóri Sjálfst.flokksins.
Skúli leiðir líkum að því, að með  skipun Páls Magnússonar sem stjórnaformanns Landsvirkjunar væri leikur Framsóknarflokksins til að tryggja Finni Ingólfssyni og hans mönnum af kökunni.
Einkavæðingartal Geirs Haarde á landsfundi og í fjölmiðlum undanfarið rennir enn frekari stoðum undir þessar pælingar.

Okkar ágæti bæjarstjóri hér í Eyjum undrast það mjög, að Ögmundur Jónasson lýsi yfir áhyggjum sínum í 1. mai ræðu,   og telur það siðlaust af ríkinu að selja hluta sinn í Hitaveitu Suðurnesja.
Skyldi nokkurn undra það að Ögmundur hafi nokkrar áhyggjur miðað við hvernig kaupin gerast á eyrinni.  
Forvitnilegt verður að fylgjast með í framhaldinu,  hvort meirihluti Vestmannabæjar selur sinn hlut í Hitaveitu Suðurnesja.