Sönn trú er lífsuppspretta að innan, en ekkert nauðungarvald að utan.

     Prestur= guðfræðingur með vígslu til sérstakra starfa innan kirkju, m.a. að annast guðsþjónustu, predika, skíra, ferma, gifta, jarðsetja o.s. frv. Það var og,  þá vitum við það. 
     Í gegn um tíðina hafa prestar einnig unnið verk sem stjórnvöld hafa lagt þeim á herðar sem ég leyfi mér að efast um að Guði sé þóknanlegar.

     Undirbúningur undir að taka fólk af lífi fer oftar en ekki fram í guðs nafni.
Áður en Fönikar hinir fornu skáru fanga á háls, héldu þeir hátíðlegar guðsþjónustur.- Mannætur á Guinea-eyjum færðu guðum sínum fórnir og sungu messu, áður en þeir lögðu sér til munns saklausa trúboða, ferðamenn eða kaupmenn.- Áður en hinn heilagi rannsóknarréttur brenndi fórnardýr sín á báli, hélt hann hátíðlegar guðsþjónustur með tilheyrandi helgisiðum og söng.
     Við aftökur dauðadæmdra manna hafa prestar jafnan verið nærstaddir og þjakað hinum seka með nærveru sinni.
      Í Prússlandi leiddi prestur hina seku undir öxina, í Austuríki leiddi prestur þá til gálgans, í Frakklandi undir fallöxina í Ameríku til rafmagnsstólsins,á Spáni leiddi klerkur þá til sætis á stól, þar sem þeir voru kyrktir, og í Rússlandi skeggjaður "pápi" hina byltingasinnuðu til aftökustaðarins.- Sláturhús heimstyrjalda hefur ekki þrifist án blessunar prestastéttarinnar. Prestar allra herja þuldu bænir og sungu messur til sigurs, þegar herdeildirnar lögðu af stað að heiman út á vígvöllinn, og að baki vígvallarins, rétt áður en sláturtíðin hófst.
     Við hæfi er að ljúka þessum pistli um störf presta og það sem þeim er uppálagt að gera í sinni vinnu með smá vísukorni eftir Sigurð Breiðfjörð:
Prestar hinum heimi frá
hulda dóma segja,
en skyldi þeim engum bregða í brá,
blessuðum, nær þeir deyja.