FRAMSÝNI SJÓMANNA Í VESTMANNAEYJUM.

 

12. apríl árið 1952

fórst M.b. Veiga VE 291 í róðri.

-Af átta manna áhöfn drukkna tveir,

en hinir bjargast í gúmmíbjörgunarbát.

Skipstjóri á bátnum var Elías Gunnlaugsson frá Gjábakka í

Vestmannaeyjum.

M.b. Veiga var einn af minni bátunum, sem stunduðu línu-og netaveiðar

frá Eyjum á þessum tíma.

Um borð í m.b. Veigu var all nýstárlegt björgunartæki,

gúmmíbjörgunarbátur, en hann hafði útgerðarmaður bátsins keypt

af Setuliðseignum seint á árinu 1950.

Var m.b. Veiga fyrsta íslenska skipið sem fékk slíkt björgunartæki um

borð, en skoðanir mann á því hvort slíkir bátar mættu að gagni koma

voru nokkuð skiptar.

Hafði Sighvatur Bjarnason skipstjóri,

fyrstur manna komið fram með hugmyndina um notkun

gúmmíbjörgunarbáta á fundi í skipstjórnar-og stýrimannafélaginu

Verðandi í Vestmannaeyjum sem haldinn var 9. janúar 1945.

Nokkru eftir að gúmmíbáturinn var fenginn í Veigu,

keypti Sighvatur einnig slíkan bát fyrir vélbát sinn

Erling II. 
                  heimildir úr bók Guðlaugs Gíslasonar.

Þarna sýndu Eyja menn, sem oftar framsýni sína og djörfung

í björgunar málum sjómanna.

Þar sem í dag eru nákvæmlega 56 ár síðan þessi atburður átti sér

 stað,  vildi ég með þessari upprifjun minna á hugrakka menn.  

 

 

 

Athugasemdir

[þorvaldur Hermannsson, 12.4.2008 kl. 16:27]

Það er gott að minnast á þetta.Ég hef lesið mér soldið umm fyrri tíma í Eyjum,þar kemur fram hvað ótrúlega mörg heimili urðu fyrir migillri blóðtöku þegar Bátar voru að farast,kanski 3 á einum degi,þá urðu kanski tugi heimila firivinnu laus,og börn föður laus.En sem betur fer áttum við Eyjamenn framsína menn,Eyjamenn hafa alltaf haft forustu í björgunar málum.En að öðru,ég hvet alla bloggara að lesa viðtalið við Stefán Ólafsson hagfræðíng í 24 stundum í dag,þar kemur hann inná ingaungu í ESB,þar seijir hann að það taki ekki nema eitt til tvö ár að fá inngaungu,þeir sem haldi öðru fram séu urtölumenn sem máli skrattan á veggin.Ef við hefðum á sýnum tíma hugsað svona í björgunar málum þá hefðu littlar framfarir orðið,og hana nú,kv 

[Sigmar Þór Sveinbjörnsson, 12.4.2008 kl. 17:47]

Heill og sæll Þorkell og þakka þér kjærlega fyrir þessi skrif um Veigu slysið sem var upphaf þeirrar gæfu að menn fóru alment að nota gúmmíbjörgunarbáta á okkar fiskiskip. Það gerði það að verkum að hundruð sjómanna hafa bjargast á þessum björgunarbúnaði.   Ég var í fyrravetur að lesa um þá miklu baráttu sem það kostaði útgerðarmenn og sjómenn í Eyjum að fá þetta björgunartæki samþytt, það er ótrúleg lesning. Þorsteinn segir réttilega að við höfum átt framsýna menn sem höfðu forustu í öryggismálum sjómanna og er það mikið rétt. En baráttan fyrir bættu öryggi sjómanna er ekki lokið því eiga sjómenn og allir þeir sem áhuga haga á öryggismálum sjómanna að halda áframm að vera í forustu. Það er næg verk að vinna í þeim málum, það er mikill misskilningur að sú vinna hafi tekið enda frekar en öryggimál í umferðinni, þetta er endalaus barátta. Nú eru liðin 20 ár frá því að Björgvinnsbeltið var fyrst sett í framleiðslu, það hefur bjargað mörgum mönnum. Og það eru 27 ár síðan Sigmundsgálginn kom á markað og sá búnaður hefur bjargað tugum sjómanna. Sem sagt áfram Eyjamenn í forustu í Öryggismálum sjómanna.

Þorkell meira af þessu takk fyrir

kær kveðja 

[þorvaldur Hermannsson, 12.4.2008 kl. 18:55]

Það er rétt Sigmar menn verða að vera vakandi í þessum málum sem öðrum.kv