ÞÉR HAFIÐ EKKERT ANNAÐ ERINDI EN AÐ FRELSA MANNSSÁLIRNAR.

Oss verður næsta tíðrætt um "mikilleika".

En venjulega litum vér þá aðeins á gáfur manna.

Vér höldum siðferðilegan mikilleika í litlu gildi.

Vér dáum hæfni manna til að hnoða saman hendingum og segja

 eitthvað,

sem hljómar fallega.

Slíkum mönnum fyrirgefum vér siðferðisbresti og mannleysi,

og vér gleymum því auðveldlega,

þótt þeir séu hégómlegir, lítilmótlegir, sjálfsdýrkendur,

veikir á svellinu.

Hins vegar kemur oss ekki til hugar að gera oss far um að hrósa þeim,

sem fegra lífið,

umliggja alla með ástúð sinni og vér getum skilyrðislaust reitt oss á

undir öllum kringumstæðum.

Þó er óneitanlega nokkur mikilleiki í þessu fólginn.

Og slíkir menn eru allrar virðingar verðir og sennilega

ekki síður færir um að stjórna landi og lýð en

veikgeðja leirskáld og froðusnakkar.

  H.T. Lyche.

Bilun í hugbúnaði kveikti á bænakalli

Athugasemdir

[Sigurður Árnason, 4.5.2008 kl. 04:41]

Þetta er mjög flott og Alltof mikill sannleikur í þessu:)

[Kolbrún Stefánsdóttir, 4.5.2008 kl. 14:16]

Kvitta fyrir innlit. Of djúpt fyrir mig til að kommenta á. kveðja Kolbrún

[Ólafur Ragnarsson, 4.5.2008 kl. 14:38]

Kvitta fyrir mig

[Adolf (IP-tala skráð) 8.5.2008 kl. 03:01]

Þorkell þér eruð mongó!!