HUGPRÝÐI - ÞREK.

 

Í Brahmafræði segir:

"Ávöxturinn sprettur af sæðinu.

Þannig fæðast gerðirnar af hugsununum.

Rétt eins og slæmir ávextir koma af slæmu sæði,

spretta illar gerðir af illum hugsunum.

Bóndinn skilur hið rétta og góða sæði frá sæði illgresisins,

og úr hinu góða sæði velur hann það,

sem ágætast er, og verndar það sérstaklega.

Þannig fer vitur maður að gagnvart hugsunum sínum.

Hann hrindir frá sér heimskulegum og hégómlegum hugsunum,

en gætir hinna góðu hugsana, verndar þær og velur þeim stað.

Hrindir þú ekki frá þér illum (neikvæðum) hugsunum ,

en geymir hinar góðu , færð þú ekki forðast illgerðirnar.

Góðar gerðir spretta aðeins af góðum hugsunum.

Gættu hinna góðu hugsana, og leitaðu þeirra í spekiritum,

skynsamlegum samræðum og umfram allt hið innra með sjálfum þér."

Þetta er góð speki en sá hinn mikli vandi er,

að framfylgja henni.

Þegar fólk verður fyrir áfalli eins og missi á sínum nánustu

verða hugsanir eins og af hverju ég.  Hvað hefi ég unnið það til,

að "guð" eins og fólk í daglegu tali talar um skuli endilega taka

félaga manns, sem maður hefur búið með í 44 ár?

Treystir sér einhver til að svara?

 

Spakmæli segir:

Sértu kominn til vits og ára, og getir ekki treyst á sjálfan þig,

er gagnslítið að treysta öðrum.

Það er létt verk, að vera utan vallar og kalla "standið ykkur strákar"

berjist, berjist til sigurs við vinnum þennan leik.

Þetta hefur bergmálað í huga mér undanfarið,

að berjast og reyna að vinna bug á neikvæðum hugsunum,

sem hafa verið fylgifiskur minn undanfarna vikur svo

neikvæðum, að jaðrar við að lífið sé ekki þess virði að lifa því.

Það er létt verk, en vel meint sjálfsagt, þegar reynt er, að stappa í fólk

stálinu undir slíkum kringumstæðum.

En, þegar upp er staðið er það eitt sem eflir mann,

að treysta á sjálfan sig og finna hjálpina innra með sjálfum sér.

Hækjur eru góðar handa höltum,

en ekki heilbrigðum mönnum,

og sá,

sem reynir að hökta í gegn um lífið á andlegum hækjum,

kemst aldrei langt.

Smátt og smátt  er mér að skiljast það,

að sá maður er frjáls,

sem hefur siðferðisþrek til að gera það eitt,

er hann veit réttast vera.

 

 

 

 

 

 

 

Athugasemdir

[Þorkell Sigurjónsson, 13.7.2008 kl. 22:21]

Eyjapæjan þykir Eyjapeyinn gamaldags.  Mesta og besta hrós sem ég hefi fengið, allavega í dag . Kveðja.

[G Antonia, 14.7.2008 kl. 12:46]

Ég vona að Hallgerður hafi nú rangt fyrir sér í þessu, svona speki er tímalaus.....

Í auga þínu
allt í heimi
ásynd fær,
Eins og þú horfir,
eins það grætur eða hlær!

 Elsku Keli, sá sem vildi losna við sorg og söknuð, yrði að kaupa það því dýra verði að elska ekkert í heiminum, því gleðin er aldrei ein á ferð. Hún leiðir sorgina sér við hönd. Allt sem þú elskar vekur þér gleði og vekur þér sorg. - þannig er kjörum mannsins einu sinni háttað.

Breyttu böli í blessun og þú hefur lært æðstu list lífsins...
Bið Guð að vaka með þér og sefa þínu sárustu sorg elsku vinur.... *
Sárust er jafnan breyting frá því besta...
hið versta batnar ..sagði meistari Shakespeare -
knús á kinn og áfram ÍBV  !!!!!!

[Þorkell Sigurjónsson, 14.7.2008 kl. 16:33]

Sæl mín kæra Guðbjörg Antonía. Uppörvandi,  gjafmild og góð að vanda. Elskulegustu þakkir til þín og fjölskyldu. Kveðja.

[Birna Dis Vilbertsdóttir (IP-tala skráð) 14.7.2008 kl. 19:22]