AÐ VEISLULOKUM.

 

Jæja landsmenn góðir.

Enn og aftur er komið að veislulokum í okkar ágæta þjóðfélagi.

Þar hafa þeir sem hafa löngum haft hér mest og best

 verða í bili að hægja á sér.

Og hvert er fyrsta útspil þeirra forsvarsmann.

Jú, að launþegar axli nú ábyrgð með því, að krefjast ekki

í náinni framtíð hærri launa.

Ávallt skal það vera svo, að þegar gróðapungarnir hafa sópað,

að sér peningum og eignum langt umfram mannlegar þarfir,

þá skal það ekki bregðast, að þeir sömu aðilar biðja sér

 griða.

Á sama tíma eru landsfeðurnir á þingi, að innleiða

hér einkavæðingu á heilsugæslu landsmanna

og hvað táknar það?

Jú meiri álögur og mismunun á landsmenn alla

og auðvitað mun það koma verst niður á þeim,

 sem lægst hafa launin

Það undrar mig mest í þessu öllu saman,

hvað jafnaðarmenn og félagshyggju fólk flestir að minnsta kosti

virðast vera andvaralausir gagnvart innleiðingu

einkavæðingar.

 

 

Reynt að ná víðtækri sátt á vinnumarkaði

Athugasemdir

[Þorkell Sigurjónsson, 10.9.2008 kl. 23:52]

Hefi ávallt gert mér grein fyrir því að kratarnir (Samfylking í dag) og kalla sig jafnaðarmenn á hátíðisdögum ,  hefur aldrei verið treystandi.