LEYNDARMÁL STEINSINS.

 

Ég er staddur hérna í henni Reykjavík og fannst mér það

liggja í hlutarins eðli, að fara í Perluna og skoða úrvalið af bókum,

sem eru þar á boðstólum og oftar en ekki á ágætis verði.

Eina bók rakst ég á þarna, sem ég held, að sé

ansi fáséð, nema ef skyldi þá vera heima í Eyjum.

Bókin heitir,

"Leyndarmál steinsins"

og inniheldur að mestu vísur og kvæði eftir þann ágætismann,

Hafstein Stefánsson bátasmið með meiru, en hann var hagmæltur vel.

Margir þeir sem nú eru komnir á besta aldur í Eyjum muna sjálfsagt

eftir honum.  Hafsteinn og konan hans, hún Guðmunda Gunnarsdóttir

fluttu upp á Selfoss í Heimeyjar gosinu 1973.

 

Dóttir Eyjanna kveður:

Aukast mundi þrek og þor

þörf væri ekki að kvarta

ef menn bara ættu vor

innst í sínu hjarta.

 

Ef sumarið í sálu þér

sendir geisla hlýja

björt og fögur ævin er

allar sorgir flýja.

 

Ef útlitið er ekki traust

andinn dapur grætur.

Mættirðu þá muna haust

mánaljósar nætur.

 

Ég fyrr en varir fer minn veg

með fótataki hljóðu.

Allra heilla óska ég

Eyjunum mínu góðu.

 

Kannski eiga þessi vísukorn hans Hafsteins

aldrei betur við, en einmitt núna.

 

 

 

 

 

Athugasemdir

[Svanur Gísli Þorkelsson, 12.3.2009 kl. 19:45]

Þetta er fagur kveðskapur hjá Hafsteini, eða eins og góður maður í sparifötunum. Takk fyrir þetta Þorkell.

[Þorkell Sigurjónsson, 12.3.2009 kl. 21:12]

Sæll og blessaður Gísli minn. Satt best að segja verð ég að játa það, að ég hefi hingað til lítið gaman haft af "bundnu máli" en það hefur breyst til hins betra með aldrinum. Sjálfur er ég ósjálfbjarga í því að kasta fram vísu og má segja að þar sé ég hálf gerður "ættleri" því ná frændi minn, Þorsteinn Erlingsson var skáld gott og er ég ,að sjálfsögðu mjög stoltur af.  Bestu kveðjur til þín Gísli.