ÚR HEIMI STJÓRNMÁLANNA.

 

 

 

Það virðast villugjarnir vegir í

stefnuskrám stjórnmálanna.

 

 

Að finna nýja stefnuskrá virðist ekki svo

aðkallandi, heldur fara eftir þeim sem fyrir eru.

 

 

Að leggjast undir feld, væri fleirum holt

en Ljósvetningargoðanum.

 

 

Þeir sem setja réttlætið í fyrsta sæti,

munu stofna þjóðfélag, sem hæfir því.

 

 

Vandamál blasa sífellt við þeim, sem

ekki koma auga á lausnirnar.

 

 

Hagvöxtur og framleiðni er keppikefli

þjóðanna í dag.  Það þarf þó ekki síður

mannúð, óeigingirni og náungakærleika

til að skipta því sem aflað er.

 

 

Að spara of mikið getur valdið kreppu og

atvinnuleysi. 

 Að spara of lítið getur valdið gjaldþroti.

 

 

Það er fremur hófleg neysla en fækkun

vinnandi handa, sem hyggja þarf að.

 

 

Óheft samkeppni hlýtur, eins og nafnið

bendir til, að valda því, að eins gróði er

annars tap og er því engin endanleg

lausn á efnahagsvandanum.

 

 

Með græðgi verður þjóðfélagið ekki reist

úr rústunum.

Það er græðgi að vilja taka sér margföld

laun á við aðra.

 

 

Jafnrétti og bræðralag kemst ekki á

nema réttlætið nái að ríkja.

 

Sá, sem er niðri í lægðinni, þarf ekki að

óttast fallið.

 

Skattmann er mættur aftur

Athugasemdir

[Guðmundur St Ragnarsson, 28.3.2009 kl. 15:32]

Verulega góðar hugleiðingar Þorkell.