AÐ SITJA 39 VERTÍÐIR VIÐ SAMA KEIPINN.

 

Myndin vakti þegar athygli mína, -ekki aðeins hin gömlu sjóklæði, engu 

                                   minna andlit gamla mannsins, sem mér fannst

draga að sér athygli mína.

Það er eins og manngæðin og göfugmennskan skíni af 

því,  þessu aldraða sjómannsandliti.

  Þannig byrjar grein í Blik eftir Þorstein Þ

Víglundsson um

Ögmund Ögmundsson Landakoti,  langafa

bloggara þessarar síðu.   Ögmundur fæddist 1849

að  Reynisholti í Mýrdal.  Hann kom fyrst til                 

Vestmannaeyja á átjánda árinu.  Hann réðst þá 

háseti á áttæringinn Gídeon og réri næstu tvær

vertíðir með Árna Diðrikssyni bónda og skipstjóra

í Stakkagerði. 

  Eftir þessi tvö ár, gerðist Hannes Jónsson,

síðar hafnsögumaður formaður með Gídeon.

Þeir félagar réru 36 vertíðir saman á Gídeon, en

Ögmundur var þar samfellt 39 vertíðir sem 

háseti.                                                                    Ögmundur Ögmundsson.

Flestar eða allar vertíðirnar var Ögmundur í krúsinni (þ.e. fremsti

maður)  og átti hann að sjá um klýfinn og sjá um hann er siglt var.

    Allar vertíðirnar hvíldi (reri) hann við sama keipinn, andófskeipinn á

bakborða.

Ögmundur lenti í útilegunni miklu árið 1869 er árarnar fuku upp úr

keipunum.  Veður þetta kom mjög snöggt og var ekki við neitt ráðið

fyrir veðurofsanum.

                                                                   Árarnar á Gídion voru ekkert

barnameðfæri. Þær voru 18 feta 

langar og eftir því gildar.

Þegar fallið var á,  tveir menn um

hverja ári og sátu því 4 menn á

hverri þóftu.  Tvö möstur og seglin

lágu á milli ræðaranna.  Gídeon var róið til fiskjar í 72 vertíðir.   

Til

gamans má geta þess hér,  þegar Sigurjón faðir bloggara síðunnar bjó

ásamt Þórunni móður sinni í Landakoti ungur drengur og Ögmundur réri

á Gídeon, þá hafði gamli maðurinn þann sið, að fara út að kveldi og

kasta af sér vatni og lét það gossa í hendur sínar, sem

hann nuddaði svo vel og lengi því talið var,  að það mýkti og græddi.

   S.s. Nivea krem þess tíma!

 

        Árið 1868 fluttist til Eyja 31 árs gömul sæta, Vigdís Árnadóttir frá

Akurey í Landeyjum.   Vigdís gerðist vinnukona hjá Árna í Stakkagerði

og var það þá,  sem Ögmundur fór að gera hosur sínar grænar fyrir

henni.

Þau hrifust hvort af öðru og felldu hugi saman.

Og innri loginn brann með þeim Vigdísi og Ögmundi bæði í orði og á

borði, svo að húsmóðir þeirra í Stakkagerði þótti nóg um.

             

Og ávextir logans helga létu ekki lengi á

sér standa hjá þeim Vigdísi og Ögmundi,

 því þeim fæddist

 einkar efnilegt meybarn, frítt og

föngulegt.

 Stúlkan litla var skírð Þóranna.

( Myndin sú arna er af Þórunni 

Ögmundsdóttur þá 85 ára ásamt sonar

dóttur sinni, Sigríði Þórönnu Sigurjónsdóttir. Myndin tekin á fermingar

degi Sigríðar árið 1958.  Sigríður Þóranna er móðir Karls Björnssonar

læknis.)

    Ögmundur Ögmundsson og Vigdís byggðu sér lítinn bæ, sem þau  

  nefndu Landakot.  Veggir voru úr torfi og grjóti

eins og tíðast gerðist þá í Eyjum.

Þak var gert úr viði lagt tjörupappa.  Risið var

hátt og sneri stafn með glugga gegn suðri.

( Á þessari mynd má sjá Sigurjón, Sjonna

bílstjóra son Þórönnu ásamt konu sinni Önnu

Guðrúni og fyrsta barni þeirra, Ögmundi Viktori

á stéttinni fyrir framan Landakot)

 

    Tveir kunnir Eyjamenn ólust upp hjá þeim hjónum í Landakoti, þeir

Þorbjörn Arnbjörnsson, bróðursonur Ögmundar og Hannes Hansson,

sem lengi bjó að Hvoli hér í bæ.

    

 Þóranna Ögmundsdóttir amma mín giftist Sigurði Jónssyni skipstjóra,

sem byggði Fagurhól.  Hann fórst með Ísak 2. febrúar 1914.

 Þá áttu þau hjón 4 börn í ómegð.  Þau eru:  Ögmundur útgerðarmaður,

Sigurjón bifreiðastjóri Vallargötu 18, Sigurrós sem lengst af bjó í Rvk.

og Guðrún, Blátindi hér í bæ.  Eftir fráfall Sigurðar flutti Þóranna  að

Landakoti til Ögmundar föður síns með börnin fjögur.

 

Örlögin eru ekkert til að spauga með og til að enda þessa litlu tiltekt

um hann Ögmund Ögmundsson langafa minn sem lengst af bjó í

Landakoti hérna í Vestmanneyjum, þá höguðu örlögin því svo, að hann

 fór ekki í hafið, þrátt fyrir langa æfi á sjó, heldur varð

hann fyrir vörubíl og lærbrotnaði.  Út úr því fékk hann

lungna bólgu og lést 84 ára gamall.

     

     

 

 

 

 

 

 

 

 

  

 

 

 

 

          

   

                           

Athugasemdir

[Hallgerður Pétursdóttir (IP-tala skráð) 6.6.2009 kl. 17:18]

Einstaklega falleg færsla. Og hvort ég man eftir henni systur þinni þeirri yndislegu stúlku. Ég sat stundum hjá henni henni þegar hún afgreiddi á bílastöðinni þegar ég bjó á Vesturveginum. Hún var einstök bæði falleg og góð. Það var mikil sorg hér heima þegar hún lést ung kona. Blessuð sé minning hennar.

[þorvaldur Hermannsson, 7.6.2009 kl. 00:15]

Sá hefur verið búinn að sitja við keipinn,hann hefur getað sagt frá ýmsu eftir að hann tók pokann og fór í land.kv