LÉTT SPJALL VIÐ FÉLAGA LENÍN.

 

Síðast,  þegar ég var í Rússlandi (reyndar hefi ég nú aðeins verið

þar einu sinni ) átti ég því láni að fagna,  að hitta fyrir

félaga Lenín, en eins og alþjóð veit var hann fyrsti leiðtogi

Sovétríkjanna.

Bloggari síðunnar og félagi Lenín.

Þegar ég rakst á Lenín var hann að koma frá grafhýsi sínu,

sem staðsett er á Rauða torginu,  en þar liggur hann árið um kring

hreyfingarlaus og hefur reyndar gert það undanfarin 92 ár.

En einu sinni á ári hverju,  þá helst i kring um byltingarafmælið

7. nóvember lætur hann það eftir sér að rétta úr sér og væta á sér

kverkarnar með eins og einum öllara.

Það sé ákaflega þreytandi að liggja grafkyrr allan ársins hring í

grafhýsinu,  en það eina sem heldur frá honum leiðindum,

er að hann fær fréttir frá öllum heimshornum beint í eyrun og meira að 

segja,  án skoðunar stjórnvalda.

 

Að hann, (Lenín) gerir mér þann heiður að spjalla við mig í nokkrar

mínútur  er að hans sögn sú, að ég sé

ærlegur kommúnisti frá Íslandi,  eins og hann orðaði það.

 

Það liggur beinast við að spyrja Lenín hvaða álit hann hafi á,

að kommúnisminn leið svo hljóðlega undir lok?

Eins og þú veist Keli minn,  þá voru það bölvaðir skussar, sem ríktu

hér eftir minn dag sem settu allt í strand.

Fyrstan skal nefna  hann Stalín,  sem lét drepa allt sem hreyfðist og

hina sendi hann í Gúlakið.

Nú,  svo komu þeir hver af öðrum og allir voru þeir óalandi og óferjandi

eins og Krússef,  Bersnef,  Kosigín og þeir hinir busarnir.

 

En það sem réð úrslitum um fallið var það,  að hlusta ekki á gagnrýni og

lúta ekki eftirliti af hálfu almennings í landinu.

Meðan verkamenn voru ekki frjálsir að því,  að kjósa sé hlut og láta

í ljósi val sitt,  hvorki sem framleiðendur né neytendur,

þá er framleiðslan firrt mannlegum þáttum og verður órum og

spillingu skriffinnskubáknsins að bráð.

Sósíalisminn verður þá fyrst starfhæfur að ríkið,

sem hefur yfirstjórn framleiðslunnar með höndum,  sé sjálft undir

eftirliti samfélagsins.

Endalokin voru þess vegna ekki umflúin og kom það í hlut hans

Gorba og "Nómenklatúrunar" (yfirvald og forréttindafólk innan

kommúnistaflokksins),  sem ráku síðasta naglann í kistu

Ráðstjórnarríkjanna.

Að launum fékk "Nómenklatúran" að skipta á milli sín helstu eignum

ríkisins,  m.a. olíunni og bönkum landsins og varð þess valdandi,

að eldra fólk sem átti nokkra rúblur í banka misstu allt sitt í gin

þessara nýju lénsherra,  sem komu í stað Komúnistaflokksins.

 

Lenín þú varst fyrst í þessu spjalli,  að segja mér,  að þú fengir fréttir

allstaðar að úr heiminum og þessvegna langar mig að forvitnast,

hvaða álit þú hefur á pólitíkinni heima á Íslandi?

 

Lenín brosir sínu ísmeygilega brosi og segir,  að íslenskir

stjórnmálamenn séu engir hugsjónamenn lengur, öðru máli hafi gengt,

þegar þeir  Einar Olgeirsson og Ólafur Thors voru og hétu.

Núna í dag eru menn í pólitík aðeins fyrir sjálfan sig og allir eru þeir

andlausir moðpokar, hafa engar kraft eða hugsjónir að leiðarljósi,

þannig að meðalmennskan er allsráðandi hjá þeim.

 

En Lenín,  hvað með eins og Sjálfstæðisflokkinn?

Allir þingmenn hans eru hálfgerðir "sykurpúðar" og formaðurinn algjör

liðleskja.

Hann er bara svipur hjá sjón miðað við hann Davíð Oddsson,

sem vel hefði getað sómt sér vel í Kommúnista flokknum okkar

á árunum áður,  segir Lenín og glottir.

 

Vinstri Grænir og Framsókn virðast mér vera sami grautur í sömu skál

og formenn þessara flokka minna mig á "Kúlakkana"(efnaðir bændur

fyrr á tímum í Rússlandi).

 

Lenín,  en hvað um Samfylkinguna og þeirra lið?

Hann brosir háðslega um leið og hann segir:

Þeir verða aldrei alvöru jafnaðarmenn því þeir eins og flestir aðrir

stjórnmálamenn í dag,  sem

hugsa  fyrst og síðast um rassinn á sjálfur sér og auk þess er

erfitt að taka nokkurt mark á þessum flokki sem kennir sig við

jafnaðarstefnu.

Jæja Keli minn,  nú get ég ekki lengur dvalið lengur frá vinnunni

minni og verð því miður að fara að leggja mig í grafhýsinu.

Þú skalt ekkert láta þér bregða þó Kremlarbændur fari í það á

næstunni,

að hola mér niður undir sex fetum hérna við hliðina á andskotanum

honum Stalín.

 Svo vinsæll hefi ég verið undanfarin áttatíu ár hérna í grafhýsinu,

að núverandi stjórnendur óttast mátt minn og megin,

þrátt fyrir að vera ekki lengur þessa heims.

 

En með það sama var Lenín rokinn á braut og var ekki að sjá að hann

sé  orðinn eitthundrað og fjörtíu ára gamall.

 

Bloggari fyrir framan dvalarstað félaga Leníns  við Rauða torgið.