FRÁ EYJUM TIL KENÝA.

 

 

Nú er ástæða til að gleðjast.

ÍBV komið með sjö stig úr fjórum leikjum og það á útivöllum.

 

En að allt öðru því ég var búinn að tína til í blogg sem átti að verða á þeim nótum eins

og hvað,

"bærinn okkar er skítugur ennþá".

"Bréf sem ég fékk í vikunni þar sem mér er tjáð, 7,5% skerðing á greiðslum frá Gildi

lífeyrissjóð"i.

"Ríkisstjórnin ömurlega slöpp og er að standa sig illa".

"Hvað landsmenn hafa tapað miklu vegna lélegrar landsstjórnar Sjálfsstæðis og

Framsóknar flokks s.l. tvo áratugi".

"Bærinn gæti gert betur í vistunarmálum þeirra yngstu,

deilur og ergelsi íbúa vegna tjaldstæða og fleira í þessum dúr".

En þetta allt,

 sem upp er talið hérna finnst mér vera hreinir smámunir og ekki þess vert að

kvarta um,  eftir að að ég horfði á þátt í gærkvöldi á "stöð 2",  sem fjallaði um

ástandið í Kenýa, "með vonina að vopni".

Eftir að hafa horft á þáttinn sem sýndi mér skort og ömurleika á öllum sviðum

 íbúanna sem  þarna búa, 

vil ég bara segja það:

Við hérna í Eyjum svo og allir íslendingar megum þakka fyrir það sem við höfum

og ættum að skammast okkar,  fyrir að kvarta og kveina yfir öllu mögulegu og

ómögulegu.

Við ættum þvert á móti að vera þakklát og ánægð með okkar hlutskipti,

miðað við íbúana í Kenýa og ættum að leggja fram ennþá meiri aðstoð til

ABC hjálparstarfið sem þar fer fram.