HEJA NORGE.

 

 

 

Allt er best í útlandinu,  var einhvertíma sagt.

Svo þetta með grasið,  það er ávallt grænna og betra,

hinumegin við girðinguna.

Auðvitað er bara sjálfsagt,  að fólk breyti til og reyni eitthvað nýtt.

Það er þó sá hængur á,

þegar  fólk kynnist allt öðru samfélagi en hérna er á Íslandi,

má búast við að færri en fleiri komi til baka,

því miður.

Svona til upplýsingar á hversu málið er háalvarlegt,

þá á ég tvo nána ættingja sem fluttu til styttri dvalar í útlandinu,

móðursystir mín,  fór fyrir 68 árum síðan til Noregs og hefur ekki komið aftur,

nema í stuttar heimsóknir.

Þessi ágæta frænka mín er í dag 92 ára og vel ern,  hitti hana um daginn.

Hún á í dag 75 afkomendur og auðvitað enginn skilað sér til Íslands.

Hitt dæmið er dóttir mín sem flutti til Svíþjóðar fyrir 20 árum síðan,

og var ætlunin að dvelja þar nokkra mánuði.

Hún er ennþá í útlandinu ásamt tveimur dætra sinna og er ekkert á heimleið,

þegar ég síðast vissi. 

Þræla sér út í Noregi

Athugasemdir

[Rafn Haraldur Sigurðsson (IP-tala skráð) 2.8.2011 kl. 21:17]

Þegar að grasið er orðið grænna og betra hinum megin við girðinguna, er þá ekki kominn tími til að taka sig saman í andlitinu og hlúa að  og rækta upp eigin garð.

[sveinn sigurður ólafsson (IP-tala skráð) 3.8.2011 kl. 06:17]

hér er arfi ræktaður eingöngu.

flýtur skítur..