LANDID MITT.

 

 

 

Yndislega eyjan mín, 
ó, hve thú ert morgunfögur.

 

 

 

 

 

 

Í reginhafi liggur land,

thar lemur aldan beran sand,

í mínum augum er thad bjart,

thótt oft sé vetrarhart.

Vid brjóst thess hef ég árum eytt,

ég elska thad näst Gudi heitt:

Thad er med snjóhvítt ennishlad,

og Ísland heitir thad.

 

 

 

 

 

Já,  nú er madur ordinn rómantískur,

og thví vel vid häfi ad birta hér í bundnu máli, thad sem í huga mér er efst á thessum

degi,

 og audvitad er höfundurinn,

Sigurbjörn Sveinsson,  kennari og skáld, 

sem lengi átti heima í

Vestmannaeyjum.