Í MINNINGU SNILLINGS.

Svefninn er víðs fjarri og þess vegna fór ég að glugga í greinum klipptum úr dagblöðunum. Ein slík hefur ávallt haft sérstök áhrif á mig. Hún fjallar um knattspyrnusnilling sem lét í minni pokann fyrir Bakkusi. Greinin er stutt en mögnuð og nefnist; "í minningu snillings"og hljóðar svo: 
Snillingar eru þær manneskjur sem geta gert hluti sem annað fólk ræður ekki við-og látið líta svo út að ekkert sé einfaldara.
Einn slíkur snillingur var til moldar borinn í dag í fæðingabæ sínum, Belfast á Norður-Írlandi.  Hann hét Georg Best og var knattspyrnumaður.  Hann gat sólað alla upp úr skónum, nema sjálfan sig.  Mest öll auðæfi mín fóru í áfengi,  konur og hraðskreiða bíla, sagði hann.  Afganginum eyddi ég í vitleysu.
Svartur húmor til að breiða yfir mikla sorg hjá manni sem vissi að í Bakkusi hafði hann fyrirhitt ofjarl sinn.
En Bakkus sjálfur hefur enga kímnigáfu, hvorki hvíta né svarta, og fer ekki í manngreinaálit heldur leggur andstæðinga sína að velli án tillits til snilligáfu, hæfileika, menntunar eða mannkosta.  Stærsta viðfangsefni hvers manns í lífinu er að ná stjórn á sjálfum sér, og við það verkefni virðist snilligáfan koma að litlum notum.
Nú reyni ég aftur að sofna.