ALLTAF MÁ FINNA LAUSN.

Enn og aftur erum við minnt á alla þá sem  ferðast með hraðlest Bakkusar sjálfum sér og öðrum til mikillar mæðu. En hvað er til ráða? - Á blogginu hans Ómars Ragnarssonar er þetta skrifað: - Þegar menn hafa ekki stjórn á neyslunni er ekki um annað að ræða en fara í meðferð og hætta allri neyslu. Af eigin reynslu er maður mótækilegur fyrir slíkri fullyrðingu eftir tveggja daga "skemmtanir" , en næstu daga þegar martröð helgarfyllirísins rjátlast af manni fer maður í vörn fyrir sjálfan sig og segir sem svo; ég varð andskoti fullur og man ekki nema stund og stund frá því á föstudag, en ég á ekki við neinn vanda að stríða, það eru bara fyllibyttur og aumingjar sem fara í meðferð. Í AA-bókinni segir þetta:

Alkóhólistinn er eins og hvirfilbylur, sem þyrlast í gegn um annarra líf. Hann skilur eftir kramin hjörtu, slítur hugljúf vináttubönd, rífur tilfinningar upp með rótum. Eigingjarnar og tillitslausar venjur hafa skapað  glundroða á heimilinu. Við teljum það vera skort á hugsun þegar einhver segir, að það eitt að vera ódrukkinn sé nægjanlegt. Það minnir okkur á bóndann, sem kom upp úr kjallaranum eftir fellibylinn og fann heimili sitt í rústum, en sagði við konu sína: Ég fæ ekki séð að neitt sé að hérna, góða mín. Finnst þér ekki gott, að storminn hefur lægt?

Mikill erill hjá lögreglu á Suðurnesjum