HANGILÆRIÐ HENNAR MÖRSU.

 

Að verða gamall er hið besta mál.

Hún Torfhildur sem er 104 ára í dag nýtur örugglega góðs

atlætis þar , sem hún býr að Hlíf íbúðum aldraðra á Ísafirði.

Til samanburðar, þegar Torfhildur var að fæðast áttu gamlar konur

undir högg að sækja á Íslandi á þeim tíma.

Í bókinni "Steinarnir tala" eftir meistara Þórberg, segir frá henni

Marín, sem kölluð var Marsa.

 

Hún var "sveitarkerling" á áttræðisaldri, sem foreldrar Þórbergs tóku

þá um tíma og var fædd og uppalin í Suðursveit.

Þórbergur man dável eftir Marínu og segir, að hún hafi verið lítil vexti

og ófríð. Hún hafði nokkuð stórt nef dálítið bogið og var alltaf með

rullupís í öðru nasagatinu.

 

Ég sá oft endann á honum standa fram úr nösinni.

Það var ekki viðkunnanleg sjón.

Hún var geðstirð og stundum í óhægu skapi.

Hún röri oft framan á og lét urra í sér.

Hún sagði aldrei sögur.

Hún hrækti þykkum, gulum hrákum á baðstofugólfið.

Hún skreið öll út í lús og sá ég hana oft leita sér lúsa og væta

fingurgómana upp í sér,  þegar hún strauk lúsina úr fatasaumunum

sínum.

Veslings Marsa hafði kynnst ýmsum lexíum í skóla lífsins,

og máski hefur hann verið henni harðari en mörgum öðrum.

 

Einhvertíma var Marsa vinnukona að Hala þá ung stúlka

og kannski ekki ólagleg, áður en lífið merkti hana.

Þá bjó á Gerði Steingrímur Jónsson, góður bóndi og orti í atómstíl.

Steingrímur var mjög náttúraður fyrir fjallgöngur og var oft í göngum,

þó aldrei stofnaði hann fjallamannafélag.

Vornótt eina kom Steingrímur úr kindaleit innan úr fjöllum.

Þá vakti Marsa yfir túni á Hala.

Fundum þeirra bar saman stutt frá grasivaxinni lægð og heitir Glompa.

Þangað snéru engir gluggar, og allir á bæjunum í fasta svefni.

Steingrímur mæltist til lítillar skemmtunar við Mörsu.

Það geri ég ekki, svaraði Marsa.

Ég skal gefa þér hangikjötslæri ef þú gerir það, sagði Steingrímur.

Kannski ég geri það fyrir þig einn gang, svaraði Marsa.

Þau hurfu niður í Glompu.

En efndir á loforðum, sem gefin eru rétt á undan svona löguðu,

vilja stundum dragast, þegar allt er búið, og það urðu nokkur bið á,

að Marsa fengi lærið.

Þá hótaði hún Steingrími að segja frá þessu.

Steingrímur var kvæntur, og nú fékk Marsa lærið.

Litlu síðar byrjaði Marsa að verða leiðinlega lasin.

Þú ert rétt ólétt, auminginn, en hvernig má það vera?

Þá sagði Marsa frá ævintýrinu í Glompu.

Barnið fæddist andvana eða líflítið, og Marsa sagði:

Verið þið ekki að tjarga í það lífinu!

Hún átti víst engan að.

104 ára í dag

Athugasemdir

[Stefán Agnar Finnsson, 24.5.2008 kl. 22:52]

Já, niður aldanna er ekki alltaf á léttu nótunum.

[G Antonia, 25.5.2008 kl. 11:44]

Fróðleg og skemmtileg saga Keli minn, gaman að sjá línur frá þér - Sendi þér kærar kveðjur í sólina og góða veðrið sem er hjá ykkur núna **

[Guðrún Emilía Guðnadóttir, 25.5.2008 kl. 20:24]

Frekar algengt var að svona gerðist hér á þessum árum, sorglegt.

En hún Torfhildur þessi fallega kona gekk fram hjá mínu húsi í Sundstrætinu
á Ísafirði er hún heimsótti vinkonu sína hana Dísu sem bjó á hinu horninu,
handan við mitt hús, held að hún Dísa sé að verða 100 ára og falleg er hún líka,
Vinkonurnar Torfhildur og Dísa þurftu svo sannarlega að vinna fyrir sínu,en
aldrei heyrir maður ljótt orð frá þessum konum, bara að horfa á þær fyllir mann gleði.
                             Kveðja Milla.

[Birna Dis Vilbertsdóttir (IP-tala skráð) 29.5.2008 kl. 10:59]