BJARNI BER BLAK AF VARAFOMANNI FLOKKSINS.

 

 

 

Bjarni minn,

sem andstæðingur Sjálfstæðisflokksins,

leyfi ég mér að vona,

að Þorgerður varaformaður flokksins verði ekki látin taka pokann sinn.

Því lengur sem hún og fleiri innan flokksins, og þetta á einnig við um þig,

Bjarni Ben og ég tala nú ekki um það uppgjör, sem þið eigið ógert gagnvart  

Davíð Oddsyni.

Eftir því sem þetta dregst á langinn,

þá get ég og aðrir andstæðingar ykkar í pólitík

verið ánægðir með ykkur.

 

 

 

Bjarni: Allt of hart gengið að Þorgerði

SIÐFERÐIKENND HANDBOLTA-KAPPANS , ER VIÐ FROSTMARK.

 

 

 

Ég hefi trauðla haft kraft í,  að blogga nokkurn skapaðan hlut eftir útkomu

 "skýrslunnar".

Einnig það að ég hefi orðið að telja magsinnist í huganum til þess eins að róa hann.

Eigi að síður svellur mér móður,  og þá sérlega þá ófyrirleitni að

hrunið og mistökin séu öllum öðrum að kenna,  en hjá þeim sem talað er við,

hverju sinni.

Þó virðist hér komin nokkur undantekning á,

Björgvin G. Sigurðsson.

 

Síðasta útspil þessara ólánsmann og kvenna, sem viðriðin eru hrunið,

kemur núna frá eiginmanni varaformanns Sjálfstæðisflokksins, Kristjáni Arasyni .

Það er, 

að hann segir allar sínar skuldir hafi fari árið 2008 inn í eignahaldsfélagið

7 hægri ehf, 

sem hafi síðan farið í þrot.

Þar með séu hann og eiginkonan,  Þorgerður Katrín varaformaður,

skuldlaus með öllu.

Með öðrum orðum að mínu mati,

hafa blessuð hjónakornin

 enga siðferðis-vitund.

 

 

en almennigur borgar fyrir okkur.

 

 

Björgvin víkur af þingi

FRÆNKA MÍN, MARGRÉT GUÐMUNDSDÓTTIR, BJARKARLUNDI VESTM.EYJUM.

 

 

Guðrún Margrét Guðmundsdóttir,  Bjarkarlundi Vestmannaeyjum. 

 

 

 

Björk

Bergmál.

 

 

Þetta er heiti á ljóðabók eftir hana Margréti í Bjarkarlundi (Vallargötu 6).

Þessi ágæta bók kom út 1996 og eins og segir í formála  er hún  tileinkuð

eiginmanni hennar, Guðsteini Ingvari Þorbjörnssyni.

Satt best að segja vissi ég ekki mikið um hennar skáldagáfu, þrátt fyrir að

búa í næsta nágrenni við hana  og það sem meira er,  að vera náskyldur henni

 og eiginmanni hennar einnig,  honum Guðsteini. 

Þessa ágætu ljóðabók eignaðist ég um daginn og þykir vel við hæfi, að birta hér eitt

erindi úr henni  um Vestmannaeyjar og ekki síst vegna

sumarkomunar.

 

 

 

 

Sumarmorgunn í Eyjum.

 

Náttúrunni næði gefur

nóttin enn, og þreyttur sefur

fugl í bjargi,en brátt mun hann

fráum vængjum flugsins neyta,

fæðunnar til sjávar leita

sér og ungunum, sem ann.

 

 

 

Allt er hljótt, því hljóðið eina

er hjalið létt við fjörusteina

við báruóðinn blundar jörð.

Allt um kring er eyjaklasi,

Ægis vanur reiði þrasi.

Um Heimaeyju heldur vörð.

 

 

 

Horfir vítt með hvítan skalla

"hilmir" blárra Eyjafjalla

honum geðjast Heimaey.

Þá sólin skín á geira græna

gróðri þrungin fjöllin mæna

á bárufald í blíðum þey.

 

 

 

FERMING ÁRIÐ 1956 Í LANDAKIRKJU VESTMANNAEYJUM.

 

 

Efsta röð frá vinstri:  Viktor Úraníusson, Óskar Hallgrímsson, Viktor Helgason, Stefán manekki föðurnafn.
Næsta röð frá vinstri: Þorkell Sigurjónsson, Valur Oddsson, Sigurjón Jónsson, Óskar Björgvinsson, Erling Pétursson, Ólafur Þór Ólafsson, Sigurgeir Jónsson, Sigurður Tómasson, Magnús Bergsson, Ólafur man ekki föðurnafn, Magnús Jónsson, Pétur man ekki föðurnafn.  Fremsta röð frá vinstri: Óskar Stefánsson, Jóhann Halldórsson, Ingi Steinn Ólafsson, Halldór Kolbeins prestur, Ragnar Guðnason, Kristinn Skæringur Baldvinsson, Þráinn Einarsson.

 

 

 

Efri röð frá vinstri: Kristín Björnsdóttir, Þórey Bergsdóttir, Ingigerður Eymundsdóttir, Ragnheiður Björgvinsdóttir,  Margrét Johnsen, Lilja Sigurðardóttir, Þorbjörg Jónsdóttir.  Fremri röð frá vinstri:
Valgerður Sigurðardóttir, Þorsteina Þorsteinsdóttir, Þóra Bergmundsdóttir, Halldór Kolbeins prestur, Magnea Magnúsdóttir, Selma Jóhannsdóttir, Svava Jónsdóttir.

Þar sem ég var nú viðstaddur fermingu sonarsonar míns í gær, hans Þorkels nafna

míns fór ég aðeins að rifja upp í huga mér þegar ég var fermdur

árið 1956.

Það jók enn á mínar hugrenningar,  þegar ég sá þarna í kirkjunni nokkur af fermingar

systkinum mínu frá þessu tíma.

Myndirnar hér fyrir ofan eru af um helming þeirra sem fermdir voru af mínum árgangi

þetta ár.

Því miður á ég ekki myndir af þeim fermingarsyskinum mínu,  en eftir því sem ég

best man var þetta í tveimur "hollum".

Við vorum sem sagt samtals um 90 fermingarbörn árið 1956.

Í ár eru um það bil sami fjöldi að fermast hér í Eyjum,  eftir því sem ég best veit.

Þau fermingar systkini sem ég sá í gær eru nú ansi breytt ,  enda liðin 53 ár síðan við

fermdust. 

Fermingarsystkinin frá í gær voru,  Kristinn Skæringur Baldvinsson, Hermann

Einarsson, Þorsteina Þorsteinsdóttir og svo að sjálfsögðu ég.

 

Ekki man ég núna neitt sérstaklega  frá fermingunni,  eða fermingarveislunni,

sem var haldin eins og hjá flestum þá.

Samt man ég eftir að hafa fengi armbandsúr frá foreldrum mínum og eitthvað af

peningum,  en ekki nein ósköp.

Presturinn okkar, hann Halldór Kolbeins var góður maður,  sem sótti það ekkert

sérlega,  að við lærðum í undirbúningi fermingar.

En auðvitað lærði maður trúarjátninguna og einhverja sálma.

Öll fengum við á miða,  sem á stóð tilvitnun úr biblíunni , og á ég þann miða enn

 í dag.

Á mínum stóð þetta:

"Leggið stund á að auðsýna

í trú yðar dyggðina."

Lengst af hefi ég átt "miðann",  án þess að lesa, eða reyna að skilja raunverulegan

boðskap hans.

Í sjálfum sé liggur það á hreinu,  nema þetta með dyggðina,  hvað felst í orðinu dyggð?

Jú, í orðabókinni segir um dyggðina, að hún merki, góður siðferðilegur

eiginleiki, mannkostir.

Fyrir mér útleggst þetta þannig, að koma vel fram við alla og auðvitað sjálfan sig

einnig.

Við höfum í dag allt of mikið af dæmum úr okkar litla samfélagi þar sem fólk

hefur alls ekki verið að sýna af sér þá dyggð sem hér er talað er um.

Þess vegna óska ég öllum börnum sem fermast þessa dagana,

að sýna í trú sinni

dyggðina.

    

 

 

 

 

TVEIR GÓÐIR Á DEGI FERMINGAR.

 

 

Fermingardagurinn hans Þorkels Rúnars Sigurjónssonar var í dag.
Við hlið hans er afinn, Þorkell Rúnar Sigurjónsson.

 

 

VILLI FER EKKI TROÐNAR SLÓÐIR.

 

 

Til hamingju Villi með sigurinn.

Þið voruð vel að þessu komin,  þar sem þið hreinlega bökuðuð keppendurna frá

Reykjavík.

Ekki leiðinlegt þar sem sjá mátti borgmeister þeirra Reykvíkinga,  sem sjálfsagt hefði

fengið eins og einn ramma,  ef hennar menn hefðu haft betur.

En þetta með vinninginn, 

sem Villi tók ekki á móti þarf ekki að koma á óvart

fyrir þá Vestamannaeyinga,  sem á horfðu.

Því þegar Vilhjálmur á sínum tíma var bankastjóri hér í Eyjum,

varð hann frægur í partíi,  sem útvegsmenn héldu honum,  þegar hann

át túlípana, sem á borðum voru til skreytingar.

Reyndar var nokkuð liðið á samkomuna,  þegar Villi varð svona svangur.

En fyrir uppátækið fékk kappinn viðurnefnið

"Villi túlípani".

Enginn hér í Eyjum þekkti kappann nema með þessu sæmdarheiti,

en eins og allir vita eru Eyjamenn naskir á viðurnöfn,

sem menn gjarnan bera allt sitt líf.

 

En Vilhjálmur, enn og aftur,

 til hamingju og Garðbæingar með sigurinn. 

 

Hafði ekki lyst á gjafabréfinu

ÁSTKONA ADOLFS HITLERS Í VESTMANNAEYJUM.

 

 

Adolf Hitler ásamt ástkonu sinni Evu Braun.

Eyjan.is greinir frá því,  að ástkona Hitlers,  Eva Braun kom hingað til lands með

skemmtiferðaskipi árið 1939 ásamt systrum sínum og móðir í boði,

  Adolf Hitlers.

Í greininni kemur fram,  að Eva hafi ferðast til Vestmanneyja og tekið þar

kvikmyndir,  sem sumar hafa ekki komið fyrir sjónir almennings hér á landi.

 

Þegar Eva var á ferð sinni í Vestmannaeyjum,

tók hún þar myndir af börnum, hestum og húsum   en tíðundum þótti sæta á þeim

tíma að skemmtiferðarskip sem hét

Milwaukee,  skyldi leggjast að bryggju í Vestmannaeyjum.

 

Kannski hefur þessi heimsókn hennar Evu Braun kveikt þann neista,

hjá Eyjamönnum,  sem buðu á þessum árum fram

lista Nasista til bæjarstjórnar hérna  í Eyjum.

Ekki fara miklar sögur af kosningasigri þeirra hérna,  því þeir fengu  rúmlega fjörtíu

Eyjamenn til að kjósa sig.

Meiri athygli vakti þó auglýsing  þessara nasjónalista í Eyjum,

því á morgni kosningadagsins,

 höfðu þessir ágætu Eyjamenn,  sem vildu innleiða hér

stefnu sína og foringja síns  hans Hitlers,  búnir að setja stórann hakakross

uppi á Há 

  þar sem þrettándablys Týrarana eru tendruð í byrjun hvers árs.

Kannski er hérna komin  hugmynd fyrir kosningaglaða menn og konur í

Vestmannaeyjum,

að framboði til bæjarstjórna eftir tæpa tvo mánuði, 

 hver veit ?

 

 

 

KATTAR - SMÖLUN JÓHÖNNU.

 

 

Kattarsmölun?

 

Jæja, 

 nú er það svart maður,  en það vissi heilaga Jóhanna ekki, að kettir merkja

ekki rautt frá svörtu.

Svo ekki er annað hægt eins og staðan er núna,  að kettirnir í VG sjái samflokkskettina

í ríkisstjórninni alla í svörtum lit.

 

Nei,

  án gríns þá sé ég engan veginn,  að VG geti látið sér í léttu rúmi liggja,

að vera líkt við ketti,  þó sú ágæta dýrategund eigi allt gott skilið.

 

VG hafa hingað til verið dregnir á asnaeyrunum af samfylkingunni 

í ríkisstjórnarsamstarfi þeirra.

Þar má til nefna ESB aðildarumsókn.

Engum dylst það sem eitthvað vill sjá,  að Samfylkingin hefur ráðið allt og öllu innan

ríkisstjórnarinnar og spurning hvort ekki sé hér komið að leikslokum í þeirra

samstarfi?

Sjálfsagt væri það besta fyrir þessa þjóð,

 að VG splitti sér frá Samfó núna strax

og þeir, 

ásamt Sjálfstæðisflokki og Framsókn reyni að mynda

stjórn. 

 

 

 

 

VG ræðir ummæli forsætisráðherra

BARÁTTAN UM GULLIÐ.

 

 

Baráttan um gullið,  eftir Finn Jónsson listamann.

 

 

 

Þetta minnir mig og sjálfsagt marga aðra á það,  sem meistari Þórbergur sagði um

strefið í okkur mönnunum:

"Það stafaði frá einhverri vöntun í okkur,  einhverju andlegu tómi sem verið er að

strefa við að fylla.

En tómið fyllist aldrei og  og við jafn tóm og í upphafi leiðarinnar.

Tómið verður aðeins fyllt með því að losa sig við strefið,

við að fylla tómið."

 

 

Sjálfsagt er enginn svo andlega eða líkamlega heill,  að hann sleppi undan löngun í

 eitthvað?

 

 

Að eiga nóga peninga og   fyrirtæki.

Eiga flott hús, stærri og hraskreiðari bíl,  sætustu og

bestu konuna og gáfuðstu börnin.

Allt er þetta meðal þess,  sem hver og einn lætur sig dreyma um og í sjálfum sér er

þetta bara eðlilegt,

  eða hvað?

Allavega með því áreiti sem við er höfð hjá flestum þjóðum,

nú á dögum.

 

 

 

Kínverjar sem nú eru að kaupa Volvo verksmiðjurnar virðast miklir strefara og

gleypa má segja,

 hvað sem er á hinu veraldarinnar sviði.

Við Íslendingar höfum kynnst að undanförnu strefandi mönnum,  sem

 ólmir vilja eignast meira af skötusel,

 en þeir geta torga.

Þar virðast miklir hagsmunir og peningar á ferðinni, allavega eftir látunum að dæma,

að undanförnu.

 

Þannig er það í okkar samfélagi, peningar,  völd og áhrif

eru mottó manna í dag,  jafnvel þó menn geri sig að fífli,  skal öllu til tjalda

að  settu marki.

 

 

 

 

Samfélagið er  einu sinni orðið svona rotið,  leyfi ég mér að segja og ekki nema von  

að ég,

   sem orðinn er eldri borgarari,   öryrkjar og fleira "pakk",

sem gerir ekki annað en þiggja og þvælast fyrir,

verði einskonar afgangsstærð í  þjóðfélagi nútímans.

 

 

 

 

 

 

 

 

  

 

 

 

 

Volvo í kínverska eigu

AÐFERÐ AÐ HÆTTI MUNCHAUSENS BARÓNS.

 

 

 

 

Þessi grein um það, 

  að vilja borga fyrir að sjúklingar íþyngi ekki sjúkrahúsunum í

Bretlandi,

 minna óneitanlega á trixið hans

Munchausen baróns.

Hann,

 eins og svo margir hafa lesið um var gerður að forstöðumanni sjúkrahúss og

til sparnaðar fyrir bæjarfélagið átti hann að losa sem flest sjúkrarúm,og

og skyldi fá vel launað.

Trixið barónsins fólst í því,

að láta alla sjúklinga sjúkrahússins vita,  að hver sem

eftir yrði á hádegi næsta dags,  að sá hinn sami notaðist sem lyf fyrir

sjúklingana.

Auðvitað vildi enginn verða malaður í duft til neyslu fyrir aðra og komu sér þesvegna

út á tilsettum tíma.

Þar með var Munchausen búinn að efna sitt loforð,

með lygi, 

 að sjálfsögðu.

 

 

 

 

Vilja halda sjúklingum utan spítala