VIGGI LITLI !

 

 

VIGGI litli.

 

 

 

 

 

 

Horfið á þennan mann,  það er allt í lagi,  hann er vanur því að á hann sé starað.

Þarna stendur hann bísperrtur,  glerfínn og það er engu líkara en að hann sé

andskoti ánægður með sjálfan sig?

 Getur verið að það fyrsta sem manni dettur í hug þegar horft er á

Vigga litla sé að þarna fari hávaxin mannvera eða þá fullvaxinn 35 ára dvergur?

Í raun skiptir það engu máli því ef marka má myndina þá er hann sjálfur ekki í

nokkrum vafa um tröllvaxna ímynd sína.

 

 

 

 

 

 

 

Það er málið,  Viggi litli er smár á vöxtinn,  en það er ég sannfærður um,

að þrátt fyrir smæð sína,

er hann stærri en margur,  sem raunverulega eru stórir,  líkamlega.

Það er nú bara þannig stundum,  að líkamsvöxtur er alls enginn mælikvarði á menn.

 

 

 

 

Mörgum manninum hefi ég kynnst um mína ævi,  sem hafa verið stórir,

en svo örlitlir inni í sér,  hafa smáa sál.

Indælt þykir mér fólk,  sem getur komið beint framan að mér og sagt mér til

syndanna,  ef því finnst að ég hafi á einhvern hátt komið illa fram.

Það sem ég vildi segja,

 hvort sem maður er lítill eða stór, að hann sýni af sér það,

sem eftirsóknarvert er,

dyggðugur, umburðarlyndur, velviljaður og umhyggjusamur og geti litið fram hjá alls

kyns smámunum og komist hjá því að gera úlfalda úr mýflugu.

 

 

Slíkar persónur eru því miður alltof sjaldan á ferðinni,

en þannig fólki vil ég mæta á leið minni.

                                                                             Snöggir blettir og þeir sem á vegi okkar verða.

                                                 

Athugasemdir

[Sigmar Þór Sveinbjörnsson, 11.11.2010 kl. 21:09]

Heill og sæll Þorkell.

 þetta er góður pistill hjá þér um Vigga litla og hugleiðingar þínar um litla og stóra menn.  Gaman að lesa það sem þú hefur verið að skrifa um þá menn sem settu svip á sinn á þeirra  samtíma og voru svolítið sérstakir.

Kær kveðja