Í EYJUM FYRIR ÁRI SÍÐAN.

 

 

 

 

Nákvæmlega ár er liðið síðan svona var umhorfs

í Eyjum,

sjór hér, þar og allsstaðar. 

 

STAÐREYNDIR ?

 

Að berja höfðinu við steininn

merkir samkvæmt Íslensku

orðabókinni:

Neita að beygja sig fyrir

staðreyndum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Stefna brást ekki, heldur fólk

Í TILEFNI KONUDAGSINS ?

 

 

Konur:

 

Fögur kona gleður augað,

en góð kona gleður hjartað.

Fögur kona er gimsteinn, góð kona fjársjóður.

Óánægð kona krefst munaðar,

en kona,

sem elskar,

er fús til að hvíla á berum fjölum.

Svo hermir persneskt skáld:

Í upphafi tók Allah rós,

lilju, dúfu, höggorm, hunangsögn, svikaaldin

og lúku af leir.

Þegar hann leit á þessa blöndu,

var hún orðin að konu.

Konur eru vitrari en karlmenn,

vegna þess að vita minna,

en skilja fleira.

Konur kunna aðeins eitt,

að gera menn að fíflum.

Þær fá heldur aldrei nóg af því.

Fátt er það,

sem aldrei fer úr tísku,

en kvenleg kona er eitt af því.

Tungan er sverð kvenna,

enda láta þær það sjaldan ryðga.

Konurnar eru eins og bergmálið,

þær vilja ætíð hafa síðasta orðið.

Fegursti eiginleiki konunnar

er fórnfýsin.

Konur, 

til hamingju með daginn.

 

 

EYJAMENN OG AÐRIR Í PRÓFKJÖRS HUGLEIÐINGUM.

 

Nú eykst spennan dag frá degi vegna komandi alþingis kosninga.

Hér í Suðurkjördæmi gengur mikið á,

allavega á bak við tjöldin og í skúmaskotum flokkanna.

Framsókn virðist í mikilli framsókn, ef marka má þá sem sækja fastast

eftir fyrsta sætinu hjá þeim.

Fyrstan skal nefna Sævar Ciesielski, sem ég tel að öllum hinum

ólöstuðum vera góður kostur fyrir flokkinn og kæmi mér það

ekki á óvart að hann kæmi mest á óvart í komandi

kosninga baráttu.

Að sjálfsögðu vill ég fá Eyjakonu í annað sæti flokksins og

þar fer fremst meðal framsóknar kvenna Eygló Harðardóttir.

Hún hefur sýnt mikla djörfung á þingi, svo enginn þarf að fara í neinar

grafgötur með það,

að hún rennur inn á þing.

 

 

Nú þá er komið að Sjálfrenniflokknum og þar er aðeins einn

maður alveg "baneitraður" sem leitt getur flokkinn til mikils sigurs,

sjálfur "eiturnaglinn" Árni Johnsen.

Það fara ekki allir í buxurnar hans, enda ný kominn frá Póllandi,

þar sem hann skildi eftir ein 16 kíló og fór létt með að lyfta

þeim "upp," Gunnari krossfara og Súlu Geira.

Enginn vafi er í mínum huga, að Árni mun ná fylgi langt út fyrir

endimörk Flokksins.

Kona frá Eyjum skal einnig verða á meðal þeirra sem inn á alþingi

mun komast frá Sjálfrenniflokknum og á ég þar við hana, Írisi Róberts.

Hún er bráð hugguleg kona sem mundi ábyggilega sóma sér vel innan

um "stóðið í "flokknum".

Hrossa læknirinn, sem verið hefur í fyrsta sæti flokksins

á  enga möguleika á að komast á listann og verður að gera sér að

góðu að éta það sem úti frýs.

 

Í fyrsta sæti hjá Hægri-Vinstri gramir nú, spái ég að verði

Rauðskinni,  sem nýlega er kominn til landsins og hann ásamt

kjarna konu úr Eyjum auðvitað í annað sæti listans, Jórunni Einars,

sem flúin er til Kópavogs.

 

Samfó kemur næstur og sakna ég þar baráttu mannsins mikla

og karamellu-kappans, sem nú situr dapur heima og

starir róðu rósina á, Lúðvík í skammar króknum.

Eyja maður á að sjálfsögðu að verma fyrsta sæti listans og kemur

þar bara einn til greina Páll Scheving, harðduglegur

bardaga maður, sem hefur á síðastu tæpum þremur árum

velgt meiri hluta Sjálfrenniflokksins undir uggum í bæjarstjórn

Eyjanna.

 

"Frjálslyndir allra handa" eru vart á vetur setjandi þar sem nú herjar

einhvers konar innanmein í flokki þeirra.

Bloggvinur minn Georg vill verma annað sæti listans, en

með allri virðingu fyrir honum verð ég að segja,

að ég er logandi hræddur um það, að flokkurinn deyi út

og heyri sögunni til eftir kosningar.

 

Ekki efast ég um, að allt það góða fólk, sem á listanna velst

 og kemst á þing verður ekki of sælt af þingmanns laununum.

Og hvers vegna dreg ég þá ályktun, jú 

 fjórmenninga klíkan í Ráðhúsi Vestmannabæjar fúlsaði við því,

að fara fram fyrir Sjálrenniflokkinn  í vor.

 

Vonandi kjósa allir rétt?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þrjú vilja fyrsta sætið

ALDREI OF RÍK TIL AÐ HUGSA.

 

 

Sæl verið þið öll saman.

Ég hefi lítið haft mig í frammi hérna á minni bloggsíðu.

Einhvern veginn hefi ég ekki fundið þörf hjá mér til að láta í ljósi

athugasemdir og gagnrýni á menn og málefni.

Það þýðir samt ekki, að ég sé orðinn skoðana laus síður en svo. 

Vilhjálmur sá ágæti maður og fleiri tjá sig um kreppuna og

 allt sem undanfarna mánuði hafa fært okkur.

Mönnum er hugleikið hvað hver og einn svo og aðrir hafa tapað

á hruninu.

 

Þar sem nú er á næstunni kosningar til alþingis eru menn farnir

að viðra sig og flokk sinn, sem góðan valkost til forystu  næstu fjögur

árin.

Allt er þetta gott og blessað og tilheyrir  lýðræðinu.

En eins og ég sé þetta fyrir mér,

virðist það einu gilda hvort frambjóðendur eru frambærilegir eður ei,

þá eru það hagsmunir flokksins sem á endanum ræður för.

 

Það er eins og segir í "hugleiðingu dagsins".

Heimurinn þarf ekki á ofurmennum að halda heldur

ofureðlilegu fólki.

Mönnum sem víkja sjálfinu brott úr lífi sínu og leyfa Guði að vinna

gegnum sig.

Láta innblástur fá sess metnaðarins.

Leitast við að ná meiri þroska í andlegum efnum,

fremur en að áskotnast auður og frægð.

Aðal metnaður okkar ætti einkum að beinast að því að verða

Guði til gagns.

Hinn guðlegi kraftur nægir til allra andlegra

viðfangsefna heimsins.

Guð þarfnast aðeins áhalda til verks síns.

Þau geta endurskapað heiminn.

 

 

 

 

 

 

 

 

Aldrei of blönk til að hugsa

ÖSKUKALLAR FYRR OG NÚ Í EYJUM.

 

Að hirða og eyða sorpi dags daglega eru svo sem engar sérstakar

fréttir.

Hérna í Eyjum höfum við ágætis fyrirkomulag á þeim hlutum

þar sem við höfum sérstaka sorpeyðingar stöð.

Tveir til þrír röskir menn fara um bæinn á sér útbúnum bíl

og hirða sorp pokana frá heimilum bæjarbúa og fara með þá

í Sorpu þar sem því er svo eytt.

 

Fyrir á árum, áður en plastpokarnir komust í  "tísku"

þá notuðu bæjar búar þá aðferð, að safna sorpinu í járn tunnur

og oftar en ekki var það mun erfiðara fyrir þá sem sáu um

sorp hirðu og þá sérlega yfir vetrar tímann.

 

Hér sjást nokkrir vaski sveinar, sem glímdu við

sorptunnurnar hérna áður fyrr í Vestmannabæ.

Sá sem stendur hérna lengst til hægri á myndinni er

Óskar Björnsson og má segja um hann,

að hann man tímanna tvenna við sorphirðu okkar Eyjamanna.

 

Um miðja síðustu öld þá var einnig fari á bíl um bæinn og sorpi safnað

og sett á opinn vörubílspall, en þá nefndust þeir menn

"öskukallar".

Þá voru allir með við hús sín járntunnur, olíu tunnu þar sem annar

botninn var höggvinn úr tunnunni.

Þá voru ekki til litlu plastpokarnir og ruslið frá heimilinu var sett laust

í tunnuna.

Það gerði þeim sem sáu um sorphirðuna aðeins auðveldara fyrir,

því menn urðu að moka sorpinu úr tunnunni í litla "balla",

sem menn tóku á milli sín og sturtuð úr "ballanum" á opinn bílpallinn.

Öllu sorpi var svo ekið vestur á Hamar og sturtað þar í sjóinn.

Fleira en sorpi bæjar búa var þarna sturtað í sjóinn

og má segja, að allt sem til féll frá Vestmannabæ, bæði ætt og óætt

var sturtað út af

"Hamrinum."

Þessi ágæta mynd er af bílnum hans Sjonna bílstjóra, en hann eins

og svo margir bílstjórar á öld vörubíla stöðvarinnar

létu allt "gossa" í hafið,

en eins og allir sögðu,

"lengi tekur sjórinn við.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

 

VESTMANNAEYJAR Í DAG.

 

Fögur er mín

Heimaey.

ÚTI ER ÆVINTÝRI.

 

 

 

Og ævintýrinu lauk með

kossi.

 

Stjórnarsamstarfi lokið

BOXKEPPNI Í BEINNI.

 

 

 

Hver botnar í þessari vitleysu.

Halda mætti að fram færi einskonar boxkeppni

milli stjórnarflokkanna þar

sem Samfylkingin telur sig hafa betur á stigum eins og málum

er komið,  

akkúrat núna.

Svo vilja þessir flokkar láta líta svo út, að þeir séu

ábyrgir gjörða sinna, ja hvílíkur skrípaleikur .

Ég held að allir séu á einu máli,

að ekki verði lengra komist að draga þjóðina á asna eyrunum.

Hingað og ekki lengra og

 

skammist ykkar,  

segið af ykkur og það fyrir kvöldmat.

555FE2B1567CB4EEA8C8FEC7COE13EDA

Samfylkingin hefur náð frumkvæði

FEGURÐIN ER ALLSSTAÐAR.

 

 

 

Hvaða leik sem menn gera sér að því að afmynda heiminn,

er víst,

að Guð skóp hann sem heimkynni fegurðar og undra

og fyllti hann meiri kærleika

en flest okkar gera sér í hugarlund.

 

Þess vegna segi ég við sjálfan mig:

Ætti ég ekki að gefa mér tóm til að tileinka mér

fegurðina og undrin......og leggja a.m.k. fram

svolítinn skerf til góðleikans?

Og ber okkur ekki að þakka af hjarta

fyrir það sem við höfum?

Húsleit hjá Fóðurblöndunni