ÓSKILJANLEGUR MISSKILNINGUR, AD EIGA THÁTT Í DAUDA EINHVERS ?

 

Stríd ljóss og myrkurs segja sumir.

Í hendi guds er allt vort rád segir kirkjan.

Thjódirnar skapa sér gudi í sinni mynd og eru thví misjafnar eins og thär.

Ef marka má thär ritjur sem standa af gudum Ásatrúarmanna,

hafa forfedur okkar verid greindir og skemmtilegir,

Ísraelar aftur á móti,

heimskir og frámunalega leidinlegir,

their láta gud sinn barna blásaklausa stúlkukind til thess sídar ad kvelja afkvämid

á krossi og thykir fórnin svo tilkomumikil,

ad Hann fyrirgefur mönnunum syndir theirra,

og thar med geta their haldid áfram,

ad fremja sína gläpi . . .

Óskiljanleg ályktun um Líbíu

EITT OG ANNAD HÉDAN ÚR SVÍARÍKI.

 

 

 

Thorkell sjálfur med ÍBV fánan á kr-vellinum í fyrra.
Svo eru thad synirnir,  Sigurjón og Ólafur Helgi.

 

 

 

 

Thad tók mjög svo á,  ad fylgjast med sínum mönnum í ÍBV étja kappi vid

vesturbäjarlidid kr í gär.

Betur hefdi thad verid ad vid hefdum unnid,  en úr thví sem komid var,

megum vid vel vid una. 

Nú tharf adeins ad vinna alla leiki sem eftir eru,  og thá erum vid

ordnir

Íslandsmeistarar í knattspyrnu karla árid 2011,  

 svo einfalt er thad.

 

 

 

 

 

Á hvejum degi fer ég í göngutúra um nágrennid,  og stundum eftir skógarstígum.

Í gär sá ég hreindýrskálf,  sem ég hefi aldrei séd ádur í skóglendinu hérna

í kring um bäinn,  thrátt fyrir ad hafa komid hingad,

mörg undanfarin ár.

Thá rakst ég einnig á svädi,  thar sem voru á sveimi undurfalleg fidrildi.

Audvitad kom upp veidihugur í manninn,  og löngun til ad eignast svo fallegt

skaparans verk.

En thad reyndist erfidara en ég hélt ad ná til thessara gersema náttúrunnar.

Eftir nokkrar tilraunir nádi ég samt til ad grípa eitt theirra.

Thegar ég hélt búk fidrildisins milli thumalfingurs og vísifingurs,  fann ég fyrir

lífskraftinum  og um leid eins og hrädslutitringur färi um thad.  

Thá var um leid allur veidihugur úr manninum og löngunin horfin ad stinga,

thetta kröftuga og gläsilega fidrildi med títuprjóni og nota sem skraut uppi á vegg.

Thannig,

ad ég rétti úr fingrum mér og fidrildid a-tarna tók flugid út í frelsid og góda vedrid.

 

 

  

 

  Ádur en ég fór í göngu í morgun,  fór ég ásamt dóttur minni og sonardóttur,

henni Sigthóru á vit skólayfirvalda hérna í Östersund,

til ad hún geti  kynnst náminu  sem framunda er.

Thrátt fyrir ad dóttir mín sé búin ad vera hérna á svädinu í 20 ár,

var búid ad finna túlk fyrir thetta tilefni.

Var thad náungi frá Nordfirdi,  sem flutti hingad fyrir 15 árum sídan,

og á hann hér og rekur reidskóla med íslenskum hestum,  sem hann á sjálfur.

 Gudni Ágústsson heitir thessi ágäti madur,  (ekki thingmadur samt)

 og vid frekara spjall vid hann,

kom uppúr dúrnum,

ad hann á bródur,  stýrimadur ef ég man rétt á Berg Ve. og heitir Einar.

Thannig er nú heimurinn lítill og enn og aftur kemur thad í ljós,

ad vída rekst madur á Íslendinga, 

sem eru ad gera thad gott í útlandinu.  

 

LANDID MITT.

 

 

 

Yndislega eyjan mín, 
ó, hve thú ert morgunfögur.

 

 

 

 

 

 

Í reginhafi liggur land,

thar lemur aldan beran sand,

í mínum augum er thad bjart,

thótt oft sé vetrarhart.

Vid brjóst thess hef ég árum eytt,

ég elska thad näst Gudi heitt:

Thad er med snjóhvítt ennishlad,

og Ísland heitir thad.

 

 

 

 

 

Já,  nú er madur ordinn rómantískur,

og thví vel vid häfi ad birta hér í bundnu máli, thad sem í huga mér er efst á thessum

degi,

 og audvitad er höfundurinn,

Sigurbjörn Sveinsson,  kennari og skáld, 

sem lengi átti heima í

Vestmannaeyjum. 

 

 

Á LAUGARDEGI Í SVEDEN.

 

 

 

Yngsta afabarn mitt,  hún Natalía Ólafsdóttir.  Pabbi, mamma og amma á bak.

 

 

 

Sól og blída allan daginn í gär,  en í dag er rigning.

Thannig er thad einnig í lífinu, skin og skúrir.

Í gär thegar vid löbbudum yfir til Östersund var mikid af blómum og stór mynd

vid endann á brúnni yfir vatnid.

Myndin var af ungum dreng ,

sem hefdi ordid tvítugur núna um helgina.  Hann var vid skál og reyndi ad synda í

köldu vatninu,  med theim hörmulegu afleidingum ad hann drukknadi.

 

Í gär fór ég ásamt dóttur minni og afastelpum mínum tveimur í smá búdarleidangur,

og nú var ätlunin ad kaupa täki í eldhúsid hennar Önnu Gudrúnar,  en hún er elst

af thremur afastelpum sem ég á og eru hér í Frösön.

Hún ér búin ad fá íbúd og vantar audvitad allt í eldhúsid.

Stefnan var,  ad kaupa rafmagnskaffikönnu, braudrist og rafmagnshitakönnu.

 

Og vit menn allt thetta fékkst á 499 sönskar krónur og täkin af

philipsgerd.

Öll thessi täki á ca.  níu thúsund krónu íslenkar.

Hvad ätli Tóti í Geisla segi um slíka tombóluprísa?

 

Nú fer ad nálgast í beinni,  Arsenal og Liverpool og ég fer ad setja mig í stellingar.

Veit,

 ad thad sama gerir Sigurjón sonur minn í Eyjum,  en eins og althjód veit

er hann mikill Púllar,  en ég er einlägur Arsenal-dáandi.

Megi betra lidid vinna og er engin spurning í mínum huga hvorir eru betri,

eda thannig.

Lifid heil og kvedja í Eyjarnar og allra á fastalandinu einnig.

KARLINN Í SVEDEN OG STELPURNAR HANS.

 

 

 

Florida um s.l. áramót.
Keli, Sigurjón og Keli jr.
Sigthóra, Axita og Sigrídur Thóranna.

 

 

 

Ég er hérna ennthá í Frösön,

nú er hägvidri med sól og 17¤ hita í forsälu,  alveg fräbärt vedur.

Í gär fórum vid, 

ég dóttir mín hún Sigrídur og barnabörn mín,  thär Azíta og Sigthóra á safn,

sem heitir

 "Jamtli"  og thar getur madur skodad 1000 ára sögu Jamtlands,  eda nordur hluta

Síthjódar,  en Samar eru og voru thekktastir fyrir hreindýrabúskap sinn .

Thetta er einskonar byggdarsafn,  sem bädi er innandyra og svo úti,

gömul hús og götur,  svo og vinnubrögd í sveitinni hérna í gamla daga.

Bendi á myndir á face-book sídu minn úr ferd okkar í thetta safn í gär.

Í gärmorgun byrjadi ég  daginn med  gódum göngutúr hérna  í Frösön,

eda eins og ég geri ávallt heima í Eyjum á hverjum degi.

 

Í gärkvöldi var horft á leik Barselona og Real-Madrid og var mest gaman hjá mér,

ad fylgjast med tengdasyninum og vidbrögdum hans medan á leiknum stód (ekki

ósvipad Kela á Hásteinsvelli),  en hann er einlägur Barselona-addáandi og elskar

Börsunga. 

Thví fannst 

mér ágätt thá stundina,

ad vera med

adeins 50% heyrn.

 

EN nú er úti vedur gott,  thannig ad ég slä botninn í bloggskrif mín í dag,

hédan frá Sveden og fer hér  út á sólpalli í 30¤ hita og upplagt ad sóla sig.

Kvedja heim.

 

PS:  Bensíverdid hérna í gärmorgun var 14.04 sänskar krónur á 95 oktana bensíni,

og í morgunn á annarri bensínstöd,  var líterinn 13.88 sänskar krónur.

Nú geta their sem vija reiknad og borid saman verdid heima á Ísland.

KARLINN Í SVEDEN !

 

 

 

Beta og Keli árid 1964.

 

Halló,  halló allir heima.

Dagurinn í går,  eiginlegur fyrsti dagur hérna hjá fjölskyldu minni í

Frösön, Östersund og byrjadi audvitad á ad kíkja í bäinn.

Sigrídur dóttir mín og afabarn mitt hún Sigthóra,  sem ötlar ad ganga hér í skóla,

fórum eins og ég sagdi ádur nidur í böinn,  og viti menn,

audvitad strunsad inn í fyrstu tuskubúdina,  sem vid sáum.

Thar inn mátti ég eigra um á milli kvennfatarekkanna med pilsum, buxum og

brjóstahöldurum, voda gaman,  eda hitt thó heldur.

En svona er nú lífid,  ad brosa og vera tholinmódur,  thegar kvennfólkid á í

hlut.

Takmarkinu var nád eftir daginn, 

og öll vorum vid ánögdari eftir bäjarferdina og nokkrum sänskum

hundradköllum fátäkari.

Um kvöldid horfdi ég á lidid mitt, 

 Arsenal spila vid Udenesi og fannst mér mínir menn

ekki sýna thann fótbolta,  sem ég vil sjá.

 Er klár á ad Tryggvi Gudmundss. hefur ekki heldur verid ánägdur med

spilamennskuna hjá lidinu okkar,  Arsenal.

 

 

Vonandi birtist ég hér á sama tíma á morgunn.

HEJ, ÍSLAND !

 

 

 

 

Sält veri fólkid heima!

Hér er ég kominn til dóttur minnar og fjölskyldu í Svíthjód.

Lenti í Östersund um midjan dag í går,  en klukkan hér er tveimur tímum á undan  

Íslandi.

Ég og sonardóttir mín,  hún Sigthóra flugum til Stokkhólms og svo áfram til

Östersunds,  eda samtals 4 klukkustundir frá Íslandi..

Thegar út úr flugstödinni kom,  hérna í Östersund var alveg hellirigning,

eiginlega skýfall.

Munurinn hérna og heima er hversu hlýtt er,  eda um 18¤ á Celsíus.

Ekki var neitt leidinlegt ad fylgjast med ÍBV í gegnum mbl.is, 

vinna Blikana í gårkvöldi.

Thví midur verdur madur,  fjarri gódu gamni í nåstu heimaleikjum.

Audvitad saknar madur thess ad geta ekki verid inn vid Hásteinsvöll og hvetja ÍBV til

dáda,   en enginn er ómissandi og ávallt kemur madur í

manns stad.

Versta er kannski,  ad ÍBV fáninn verdur ekki til stadar,  kannski vill einhver?

Èg er ekki

ennthá kominn í adminnilegt lag eftir allt ferdalagid í går,

thannig,  ad nú lýk ég thessu í dag.

Kvedja til allra í Eyjum,  og annars stadar.  

 

ÚR EYMD TIL BJARGÁLNA !

 

 

 

Lítið þorp.

 

 

 

 

 

 

 

 Svo segir í "sjáfstæðir hlutir,  fátæk þjóð".

 

 

Fyrir tvö hundruð árum t.d. áttum við varla snæri í snöru til að hengja okkur

 

 

þó nauðsyn bæri til,

 

 

oft ekki spýtu í ár eða fjöl í líkkistu,  og verkfæri okkar voru af því tagi,

 

 

að útlendir menn ráku upp stór augu og hlógu,

 

 

þegar þeir sáu okkur vinna.

 

 

Í frétt af sölu fasteigna segir að velta á einum mánuði,

 

 

sé 12,1 milljarður.

 

 

Gætið að  þeim geysimiklu breytingum á högum okkar

 

 

Íslendinga, 

 

 

en samt erum við alltaf að kvarta ! 

Fasteignir seldar fyrir 12,1 milljarð í júlí

ENGINN SKYLDI VANMETA ÞRIÐJUNG ÞJÓÐAR OKKAR, EÐA HVAÐ ?

 

 

 

Prestur eða ekki prestur!

 

 

 

 

 

Það sannast hér eins og segir hinu gamalkunna spakmæli;

 

 

 

"Enginn verður óbarinn biskup", 

 

eða þannig.

 

 

 

Rúmlega þriðjungur styður stjórnina

HEJA NORGE.

 

 

 

Allt er best í útlandinu,  var einhvertíma sagt.

Svo þetta með grasið,  það er ávallt grænna og betra,

hinumegin við girðinguna.

Auðvitað er bara sjálfsagt,  að fólk breyti til og reyni eitthvað nýtt.

Það er þó sá hængur á,

þegar  fólk kynnist allt öðru samfélagi en hérna er á Íslandi,

má búast við að færri en fleiri komi til baka,

því miður.

Svona til upplýsingar á hversu málið er háalvarlegt,

þá á ég tvo nána ættingja sem fluttu til styttri dvalar í útlandinu,

móðursystir mín,  fór fyrir 68 árum síðan til Noregs og hefur ekki komið aftur,

nema í stuttar heimsóknir.

Þessi ágæta frænka mín er í dag 92 ára og vel ern,  hitti hana um daginn.

Hún á í dag 75 afkomendur og auðvitað enginn skilað sér til Íslands.

Hitt dæmið er dóttir mín sem flutti til Svíþjóðar fyrir 20 árum síðan,

og var ætlunin að dvelja þar nokkra mánuði.

Hún er ennþá í útlandinu ásamt tveimur dætra sinna og er ekkert á heimleið,

þegar ég síðast vissi. 

Þræla sér út í Noregi